Jandekdag: #0763

Voelde ik deze week toch weer grote genegenheid voor die Jandek. Hij gaat nog maar eens wat meer shows spelen. Pitchforkmedia durfde het zelfs een tour te noemen. Op de Jandek mailinglist heerst natuurlijk groot enthousiasme, maar het ging er deze week ook ineens over thee. Jawel, Jandek werd gespot in een theeshop. Sterker nog hij moest afrekenen bij een Jandek-fan. Die natuurlijk niks zei, maar stilletjes genoot van zijn ontmoeting met een "geest".
Terwijl Jandek zijn kluizenaarsmythe afbreekt, zitten wij van The Gone Wait nog in de donkere jaren '90. Zijn output is in deze periode laag. De teksten schetsen een beeld van verwarring, twijfel en een gebrek aan richting. Of zoals hij het zelf zingt "havin' a bad case of second thoughts."
Hoogtepunt van de plaat is het triestige White Box. Misschien ook zo goed dankzij het voorbereidende werk van The Mountain Goats, die het nummer uitvoerden op.. jawel, die compilatie.

Well I did it now
Oh I did it now
The box said do not open under pain of death
It had my initials there where
I signed my initials there on it
On that white box
I saw initials there
Do not open under pain of death
But I opened it anyway

Het nummer Concrete Steps is eigenlijk precies wat je bij die titel zou verwachten. Het is 1 lange eensnarige solo en het klinkt ongeveer zo: ting ti-ti-tiing, doe doem.. ti ting.. ta daa ta da. Muizenstapjes en wat zwaarder werk. En veel echo. Persoonlijk lijkt me dit niet eens leuk om te spelen. En dan duurt dit nummer nog maar 4 minuten. Er staat nog zo'n nummer op getiteld Walking in the Meadow (weer die looppasjes dus) en die duurt bijna 8 minuten. Ongelooflijk. Je zou het ook kunnen omschrijven als in een circus onder bedreiging op een metershoog gespannen touw gestuurd te worden. En dan maar balanceren. Het valt nog mee dat, zover ik weet, geen van de Dekkies ooit 1 van deze 2 nummers heeft geprobeerd te "tabben." Het tabben van Jandek songs wordt in deze kringen echter als heiligschennis gezien. (Niet dat er niet wat van zijn gitaarstemmingen circuleren, hoor)
Weg van dit zijpaadje en snel naar de conclusie. Het is een pijnlijke plaat, moeilijk om naar te luisteren, maar of het de komende platen beter zal gaan?

Yesterday I could say it
I know I could
I just know
Cause I’m part yesterday
Makes me all today
But it’s so hard to tell you
I quit describing things
That’s what I did