De Week (van 05-07-05)
*Stephen Malkmus - Face The Truth
Zoals gewoonlijk heb ik bij een 2e luisterronde niet bijzonder veel toe te voegen aan mijn eerdere gedachten over deze plaat. Gedachten die toen nog gebaseerd waren op de mp3 versie, maar ook al wel op behoorlijk wat luisterbeurten. Het voorkantje is mooi maar de cd niet echt. Mama is het enige echt goede nummer en meteen een van zijn allerbeste. Ik vond het wel ontroerend dat Malkmus in datzelfde Mama de tekst wat persoonlijker durft te maken. Hoewel de tekst in het boekje spreekt over "Junior on the crest of his hobby horse" "facet" hij in werkelijkheid de "Truth" en zingt: "Me, I'm in the back of my hobby horse."
*The Shawshank Redemption/The Straight Story/The Neon Bible/Etre et Avoir
Ja, weinig muziek (nog wel een beetje Pete Philly en Electrelane) en veel filmpjes deze week. The Shawshank Redemption is een aardig Hollywood-epos. The Straight Story moet ik echt nóg een keer zien want ik heb volgens mij alle dubbele bodems gemist. Maar misschien ook niet, want de film gaf me wel een ongemakkelijk gevoel. Erg lief en sentimenteel is de film zeker niet. The Neon Bible is een trage draak. Het boek van Kennedy Toole was ook "maar" een jeugdwerkje, stelde ook al niet echt veel voor, maar het bracht wel wat emoties over. Iets wat de film totaal niet voor elkaar krijgt. Etre et Avoir tenslotte is sympathiek, een van de meest verbazingwekkende succes stories in de filmwereld denk ik. Want ach, zulke docu's zijn voorlopig nog zo vaak te zien op de Nederlandse publieke omroep. (Nou ja misschien een beetje dimmen, maar ik zie niet echt in wat deze documentaire nou zo duidelijk boven het gros doet uitsteken.)
Zoals gewoonlijk heb ik bij een 2e luisterronde niet bijzonder veel toe te voegen aan mijn eerdere gedachten over deze plaat. Gedachten die toen nog gebaseerd waren op de mp3 versie, maar ook al wel op behoorlijk wat luisterbeurten. Het voorkantje is mooi maar de cd niet echt. Mama is het enige echt goede nummer en meteen een van zijn allerbeste. Ik vond het wel ontroerend dat Malkmus in datzelfde Mama de tekst wat persoonlijker durft te maken. Hoewel de tekst in het boekje spreekt over "Junior on the crest of his hobby horse" "facet" hij in werkelijkheid de "Truth" en zingt: "Me, I'm in the back of my hobby horse."
*The Shawshank Redemption/The Straight Story/The Neon Bible/Etre et Avoir
Ja, weinig muziek (nog wel een beetje Pete Philly en Electrelane) en veel filmpjes deze week. The Shawshank Redemption is een aardig Hollywood-epos. The Straight Story moet ik echt nóg een keer zien want ik heb volgens mij alle dubbele bodems gemist. Maar misschien ook niet, want de film gaf me wel een ongemakkelijk gevoel. Erg lief en sentimenteel is de film zeker niet. The Neon Bible is een trage draak. Het boek van Kennedy Toole was ook "maar" een jeugdwerkje, stelde ook al niet echt veel voor, maar het bracht wel wat emoties over. Iets wat de film totaal niet voor elkaar krijgt. Etre et Avoir tenslotte is sympathiek, een van de meest verbazingwekkende succes stories in de filmwereld denk ik. Want ach, zulke docu's zijn voorlopig nog zo vaak te zien op de Nederlandse publieke omroep. (Nou ja misschien een beetje dimmen, maar ik zie niet echt in wat deze documentaire nou zo duidelijk boven het gros doet uitsteken.)
posted by Ludo at 7/05/2005
3 Comments:
Heej ouwe,
Hoe krijg je het weer voor elkaar? Wèl naar Pete Philly luisteren, maar er dan weer verder niets over zeggen, terwijl dit het beste nederlandse hiphop album ooit ongeveer is.
Wees gerust, The Straight Story heeft geen enkele dubbele bodem. Wel sneu voor hoofdrolspeler Richard Farnsworth dat hij in de laatste vijf minuten volledig wordt weggespeeld door de immer sublieme Harry Dean Stanton.
misschien zijn al die dubbele bodems die ik op internet tegenkwam door geobsedeerde Lynch fans verzonnen?
znkstk: ik dacht laat ik d'n dunne niet voor zijn hoofd stoten en maar zwijgen.
Een reactie posten
<< Home