De Week (van 19-07-05)

*Bauer - On The Move
Eindelijk is er dan toch een exemplaar, een kopietje, dat wel, in mijn bezit gekomen. (Dank u, Beatmeisje) Er zijn allerlei herinneringen met deze plaat verbonden.
Toen de plaat net was uitgebracht zouden Bauer & Solex in de Para te Breda optreden. Mijn allereerste concert! (afgezien van de Golden Earring trouwens, maar die traden op in het dure theater) Toen we aankwamen bleek Bauer afgezegd te hebben en speelde in zijn plaats Julia P. (een verlegen vrouw met een gebreide trui) Gelukkig kwamen er, wat Bauer betreft, nog genoeg herkansingen. Zoals die keer dat ik op het balkon van diezelfde Para, Bauer aanschouwde, terwijl het voorprogramma (Vive La Fete) naast me stond te babbelen. Op diezelfde avond kocht ik zowaar een Bauer T-shirt. Wat op zich al uniek is, maar het meest bizarre was nog dat het bij thuiskomst te klein bleek. Dat overkomt me niet vaak..
Het moet na dat 1e concert geweest zijn dat ik met mijn moeder naar de platenzaak toog om On The Move te gaan kopen. (Mijn moeder ging mee om, jawel, een cd van Vive La Fete te kopen) Stond ik daar de cd te beluisteren, klopte er geen barst van de volgorde in het boekje. Ik moest steeds heen en weer bladeren om bij de juiste tekst te komen. Dat ergerde me zo, dat ik 'm maar terugzette. Pas gisteren (!) schoot me te binnen dat de cd-speler in de platenzaak misschien op shuffle stond? Oh well..
Die 1e keer dat ik Bauer zag maakte, natuurlijk, de meeste indruk. Later ter promotie van plaat 2 & 3 was de ware magie wat verdwenen. De magie van een schemerige lege zaal, met een paar nerds en een warm bad van Moogs & andere toetsen en de oogverblindend mooie toetseniste, die toen nog in de begeleidingsband zat, maar later nog zou promoveren, zoals u wel weet.
Er zit trouwens nog een heel andere kant aan deze collectie Bauer herinneringen. Laatst vierde de mp3 zijn 10e verjaardag en een van de meest gedraaide mp3's uit het 1e jaar dat het internet in mijn leven kwam, was I'm Starting a War with Dolphins. Bauer's site stond toen in mijn favorieten. De site bestond uit zo'n cirkelvormige koffievlek, waar je op kon klikken en dan kon je het eerder genoemde nummer downloaden. Waarschijnlijk stond er ook nog zoiets als: "site coming soon." Dat zou nog jaren duren. I'm Starting a War with Dolphins is in al zijn knulligheid en lo-fi eenvoud een geweldig liedje. Perfect passend dolfijngeloei en geklepper, een eenvoudige beat en een mooi refrein. Ik heb er toen eindeloos vaak naar geluisterd. Hetzelfde ging ooit ook op voor Showalbum, een ander nummer van deze plaat, maar dit nummer beviel me deze week helemaal niet meer. Dit nummer stond op een Nieuw Nederlands Peil, een Noorderslag verzamelaar. Het was toentertijd mijn favoriet op die compilatie.
Als je me nu vraagt wat het beste nummer is, antwoord ik: TV is 2000 Years Old. Eigenlijk een matig uitgewerkt liedje dat de belofte die de intro wekt helemaal niet waarmaakt, maar de intro is zo fijn, dat ik er vergevingsgezind van word. Ik las laatst nog ergens dat Berend Dubbe On the Move achter de piano heeft geschreven. (En de rest van de platen niet meer) Wie weet moet hij terugkeren naar dat procédé. Een bed van toetsen waarop hij goedgekozen samples van stokoude plaaten plaatst, waarna hij er met zijn warme (maar niet al te toonvaste) stem eroverheen zingt. Heerlijk.