De Week (van 09-08-05)

*JW Roy - Laagstraat 443
JW Roy houdt van Brabant, net als Gouverneur Van Agt en ik (Brabant onafhankelijk! was ooit een popquizteam van ondergetekende) Het is een vreemd soort verlangen, dat houden van Brabant. Het is waarschijnlijk eerder een soort nostalgie naar de jeugd. Naar zorgeloze tijden.
Omdat ook rootszanger Roy een romanticus is, besloot hij een album in het Brabants op te nemen. Het mooie is dat hij deze vreemde liefde in het boekje, waarin een verhaal vol herinneringen is opgenomen, ook meteen relativeert. Dat siert hem.
De plaat begint ijzersterk. De eerste 4 nummers zijn meteen ook de beste nummers van de plaat. Saam is een eenvoudige ballade met perfect passende electrische gitaar. Het hoogtepunt is echter een nummer met de vreemde titel Rabobankblues. In een couplet zit zelfs de tekst: "lange, lange rij [..] als klant van de Rabobank scheelt het een stuk.. met een pas van de bank de toeristen voorbij" . Ik vraag me af of dat JW geen airplay zal kosten. Dat zou zonde zijn want het refrein is briljant. Al doe ik 2 truien en een vest aan, ik krijg nog steeds kippenvel. "Mens, grote mens, van Zundert tot Bangkok daor kunde 'm zien, van hier tot an doar, van New York tot Nuenen, gaan kijken, gaan zien." Muzikaal is het vergelijkbaar met Josh Rouse. Het laatste echte hoogtepunt is Kortsten dag, wat een beetje aan Rowwen Hèze en dus aan Okkervil River doet denken.
De 8 nummers die nog volgen zijn helaas van minder kaliber. Her en der gebeurt nog wel wat interessants. Cis Verdonk is bijvoorbeeld een murder ballad, zonder moord maar met een dode en een leuke clou. In Tijd Um Te Verdoen mijmert Roy op een benkske als Van Morrison over zijn Hyndford street. In As Ge Ooit duikt Gerard van Maasakkers op, wiens fluwelen stem een aangename variatie brengt.
De mindere songs doen me aan Frederique Spigt denken (Dood) of zijn te cabaretesk (Naar Zeeland en Marionneke Sanders, dat over een jeugdliefde handelt, die inmiddels vertegenwoordigster in herenondergoed is)
Al met al toch 21 minuten bijzonder goede muziek. Dialectpop doet het altijd goed, ik hoop dat JW Roy daar ook wat graantjes van meepikt, het zou volkomen terecht zijn met deze plaat.