dinsdag, december 14, 2004

De Week (van 14-12-04)

Misschien een wat hinderlijke onderbreking van project eindlijstje, maar goed. Patronen zijn er om herhaald te worden.
Het was de week van Beach Boys & Kerouac. Kerouac? Jawel voor de universiteit een presentatie gehouden over de Beat en zijn On The Road, met een wetenschappelijk verhaaltje over op welke manieren "verzet tegen de gevestigde orde" in dat boek gelezen kan worden. Lang tegenop gezien maar het is volbracht. Mooi. Over tot de orde van de dag: The Beach Boys

*The Beach Boys - Sunflower/Surf's Up
In de reeks "2 albums on 1 cd". Ik had uit die reeks al het combo Friends/20/20. Allemaal dus post-Smile platen. Wat me dan erg opvalt is dat hoewel de andere Beach Boys niet zoveel in Smile zagen, ze wel een hoop platen gevuld hebben met opnames van die sessies. Beetje vreemd.
Sunflower is de meest coherente plaat met een hoop van de classics die Brian Wilson ook op zijn tours speelt. Zeker niet zijn beste nummers maar ze hebben allemaal wel gouden momenten.
Surf's Up heeft, eh, Surf's Up in een redelijke, wat matte, versie. Het bevat ook Disney Girls (1957) een heerlijk sentimenteel nummer geschreven door Bruce Johnston. (Hij schreef ook 20/20 favoriet The Nearest Faraway Place, een briljante Pet Sounds pastiche)
Wat beide platen minder maakt is dat iedere Beach Boy zijn eigen ding doet en al die "swingende" tracks hoeven van mij niet.

*The Beach Boys - Surfin' Safari, Surfer Girl & All Summer Long
Al dit op mp3 als huiswerk. Alle platen hebben een paar goede nummers en het wordt gaandeweg per album beter, een feit dat eigenlijk algemeen bekend verondersteld mag worden.

*Imagine... Smile
Docu op de BBC. (Getaped) Nog meer huiswerk, wat Beach Boys geschiedenis en een aardig kijkje achter de schermen, in de voorbereiding op de Smile tour. Zowel Brian Wilson en Van Dyke Parks zijn zeer aandoenlijk.

*Aereogramme - Seclusion
*The Foreign Exchange - Connected
*The Zinedines - Take Me, Take Me
Viel allemaal een beetje in het niet deze week. Bij het bovengenoemde en de eindlijstplaten die ook on repeat stonden.

2 Comments:

Anonymous Anoniem said...

Bij de Zinedines mag je ook wel een keer stiekem alleen Who Wants The Money draaien en de rest van het album overslaan :)

Thijs

11:49 p.m.  
Blogger Ludo said...

Ik herkende 1 nummer, dat zal wel het nummer wat je nu noemt zijn en ook het nummer dat je eens linkte, nietwaar? Steekt er duidelijk puik bovenuit.

3:53 p.m.  

Een reactie posten

<< Home