Jandekdag: #0771
The Humility Of Pain is eigenlijk de logische tegenhanger van I Threw You Away. Laatsgenoemde bevatte veel diepe bastonen, terwijl The Humility Of Pain voornamelijk bestaat uit tegen elkaar botsende hoge akkoorden. Op de gitaar aangeslagen natuurlijk, het enige instrument, naast de stem natuurlijk, wat dit keer te horen is. In feite zijn deze akkoorden nog moeilijker te verteren dan de bastonen, die hadden namelijk nog iets bezwerends. Aan de andere kant heeft Jandek nu zijn weerwolf neigingen gelukkig onder controle.
I want you to decide to take the chance
I know you know the humility of pain
Well I must tell you to understand
The personalities of your fellow man
And decide who not to be with
Ietwat gezocht misschien, maar soms denk ik dat hoe mooier de voorkant van een album van Jandek eruit ziet hoe kapotter de muziek is. Hoogtepunten uit het oeuvre als Ready For The House en Your Turn To Fall hebben goedkope snapshots van meubels. Terwijl een kapotte plaat als The Humility Of Pain is opgetuigd met een erg mooie foto van een armoedig steegje in de zon.
I stopped the world
And I stepped out of it
I cut a clean path
I stepped out of it
Wat wel een fascinerend effect geeft, is naar The Humility Of Pain luisteren, terwijl je iets anders doet, bijvoorbeeld een boek leest. Dan hangt de muziek als een bizarre schaduw over je bezigheid. Ver weg, maar toch prikkelend. Ergens gaan je hersenen malen "wie schreeuwt er zo?", "wat zijn dit in godsnaam voor akkoorden?" etc.
You thought you had energy before
You won’t know where you are
And the refrigerator is dead and gone
I want you to decide to take the chance
I know you know the humility of pain
Well I must tell you to understand
The personalities of your fellow man
And decide who not to be with
Ietwat gezocht misschien, maar soms denk ik dat hoe mooier de voorkant van een album van Jandek eruit ziet hoe kapotter de muziek is. Hoogtepunten uit het oeuvre als Ready For The House en Your Turn To Fall hebben goedkope snapshots van meubels. Terwijl een kapotte plaat als The Humility Of Pain is opgetuigd met een erg mooie foto van een armoedig steegje in de zon.
I stopped the world
And I stepped out of it
I cut a clean path
I stepped out of it
Wat wel een fascinerend effect geeft, is naar The Humility Of Pain luisteren, terwijl je iets anders doet, bijvoorbeeld een boek leest. Dan hangt de muziek als een bizarre schaduw over je bezigheid. Ver weg, maar toch prikkelend. Ergens gaan je hersenen malen "wie schreeuwt er zo?", "wat zijn dit in godsnaam voor akkoorden?" etc.
You thought you had energy before
You won’t know where you are
And the refrigerator is dead and gone
0 Comments:
Een reactie posten
<< Home