De Week (van 10-01-06)
*Gorefest - La Muerte
Een paar jaar terug had ik een tijdje gitaarles van een van de gitaristen van Gorefest. Niet dat ik dat in eerste instantie doorhad. In popquizzen ben ik sowieso slecht. In december merkten we dat we allebei op een Thin Lizzy tribute avond speelde. (Ik was het lokale voorprogramma)
Vervolgens kwam mede dankzij dat concert Gorefest weer bij elkaar. Genoeg redenen om het resultaat, deze comebackplaat, eens te beluisteren. De plaat begint geweldig, mijn favoriete nummers zitten bij de eerste 5 tracks. "For The Masses" is een keiharde knaller. You Could Make Me Kill is nog beter en roept visioenen op van legers uit Midden-Aarde die staan te luisteren naar een speech van Saruman (die brult "Raise your hands up to the sky!) En Gorefest maakt niet eens sprookjesmetal. You Could Make Me Kill heeft trouwens ook nog een geweldige dubbele gitaarsolo, een beetje op zijn Thin Lizzies dus. Het 3e uitstekende nummer is het gevarieerde Rogue State, met een dreigend intro dat overgaat in de allerbeste riff van de plaat.
Daarna ben ik toe aan een pauze. En die krijg je niet. 12 nummers, 64 minuten. Dat snap ik dan niet. Metal is een opzwepend genre, ik zou zeggen geef ons een knock-out in pakweg 40 minuten.
*Tenuzu No Chiizu - Girls Like Us
Project van Leo Fabriek en Aart-Jan Schakenbos van The Julie Mittens. Ditmaal Leo op piano in plaats van de drums en AJ op bouzouki in plaats van gitaar. Dat laatste had ik niet geweten als het er niet bijstond. Ik dacht dat de bouzouki een Japans instrument zou zijn, maar het klinkt toch een beetje als een electrische gitaar. Wie weet heeft hij het ding door allerlei effecten gehaald. Bij nader inzien blijkt het ook helemaal geen Japans instrument te zijn, maar een Griekse luit. De muziek kabbelt soms wat teveel, maar op de beste momenten kan de muziek zo op een soundtrack. In een documentaire over een kapotgeschoten stad, of iets dergelijks. Ze zouden eens een beetje moeten netwerken in de tv/film wereld. Misschien via Raw42.com?
*Hallo Venray - Vegetables & Fruit
Vreemd.. Eerste luisterbeurt dacht ik een echt geweldig nummer te horen en nu ben ik het kwijt.. Aardige plaat.
*The Hitchiker's Guide To The Galaxy
Net als Broken Flowers een wat te lange film vol flauwe humor. Het 1e half uur is wel erg amusant. Het budget was duidelijk prima in orde, want de plaatjes zijn de gehele film aangenaam. Ook aardig is de scène waarin aan een nieuwe versie van de Aarde wordt gewerkt. "I did Norway."
*Tarnation
Poeh..
Een paar jaar terug had ik een tijdje gitaarles van een van de gitaristen van Gorefest. Niet dat ik dat in eerste instantie doorhad. In popquizzen ben ik sowieso slecht. In december merkten we dat we allebei op een Thin Lizzy tribute avond speelde. (Ik was het lokale voorprogramma)
Vervolgens kwam mede dankzij dat concert Gorefest weer bij elkaar. Genoeg redenen om het resultaat, deze comebackplaat, eens te beluisteren. De plaat begint geweldig, mijn favoriete nummers zitten bij de eerste 5 tracks. "For The Masses" is een keiharde knaller. You Could Make Me Kill is nog beter en roept visioenen op van legers uit Midden-Aarde die staan te luisteren naar een speech van Saruman (die brult "Raise your hands up to the sky!) En Gorefest maakt niet eens sprookjesmetal. You Could Make Me Kill heeft trouwens ook nog een geweldige dubbele gitaarsolo, een beetje op zijn Thin Lizzies dus. Het 3e uitstekende nummer is het gevarieerde Rogue State, met een dreigend intro dat overgaat in de allerbeste riff van de plaat.
Daarna ben ik toe aan een pauze. En die krijg je niet. 12 nummers, 64 minuten. Dat snap ik dan niet. Metal is een opzwepend genre, ik zou zeggen geef ons een knock-out in pakweg 40 minuten.
*Tenuzu No Chiizu - Girls Like Us
Project van Leo Fabriek en Aart-Jan Schakenbos van The Julie Mittens. Ditmaal Leo op piano in plaats van de drums en AJ op bouzouki in plaats van gitaar. Dat laatste had ik niet geweten als het er niet bijstond. Ik dacht dat de bouzouki een Japans instrument zou zijn, maar het klinkt toch een beetje als een electrische gitaar. Wie weet heeft hij het ding door allerlei effecten gehaald. Bij nader inzien blijkt het ook helemaal geen Japans instrument te zijn, maar een Griekse luit. De muziek kabbelt soms wat teveel, maar op de beste momenten kan de muziek zo op een soundtrack. In een documentaire over een kapotgeschoten stad, of iets dergelijks. Ze zouden eens een beetje moeten netwerken in de tv/film wereld. Misschien via Raw42.com?
*Hallo Venray - Vegetables & Fruit
Vreemd.. Eerste luisterbeurt dacht ik een echt geweldig nummer te horen en nu ben ik het kwijt.. Aardige plaat.
*The Hitchiker's Guide To The Galaxy
Net als Broken Flowers een wat te lange film vol flauwe humor. Het 1e half uur is wel erg amusant. Het budget was duidelijk prima in orde, want de plaatjes zijn de gehele film aangenaam. Ook aardig is de scène waarin aan een nieuwe versie van de Aarde wordt gewerkt. "I did Norway."
*Tarnation
Poeh..
posted by Ludo at 1/10/2006
5 Comments:
Op die Hallo venrayplaat staan prachtige nummers. Mijn favoriet is nog altidj 'Kicking'. En het sinnetje 'sometimes it's the big catch, sometimes the small'. Prachtig.
ZZZZinnetje. En ik deed het zo goed op de nationale IQ-test:-(
Don't drink and type Roy...
Prachtige plaat. Maar wie ben ik.
Big Catch is erg mooi. (Misschien was dat wel het nummer waar ik naar zocht)
I say Yes without confidence and No without consequence.
(ik moet nog steeds Hallo Venray's live plaat checken.. Met opnamen uit de Para.. Waar ik volgens mij bij was.. Not sure hehe)
...Schultenbräu was in de aanbieding deze week, André.
Een reactie posten
<< Home