2. The Streets - A Grand Don't Come For Free

It's hard enough to remember my opinions without remembering my reasons for them.
A Grand Don't Come For Free is een plaat met lef. Na een succesvolle debuutplaat bracht Mike Skinner ons dit jaar zijn magnum opus. Ik hoop natuurlijk niet dat het zijn magnum opus is, maar ik denk het wel. Zou hij echt nog beter kunnen?
A Grand Don't Come For Free is een plaat die in eerste instantie geen echt duidelijke singles lijkt te bevatten. De plaat klinkt geluidsmatig veel minder dan zijn voorganger en is in feite extreem lo-fi.
Desondanks blijkt de plaat een klapper. Niet alleen in kringen van "ware" muziekliefhebbers, maar juist ook bij de gewone meute. Dry Your Eyes, een nummer met een beatgeluid waar je rillingen van krijgt zo goedkoop en NOG erger met een gitaar opgenomen met een extreem goedkope microfoon, waar vervolgens de ruis is uitgefilterd, gevolg: het klinkt als het onder water is opgenomen.. Dat nummer wordt een superhit!
Reden: emoties. Natuurlijk. Ik zou een zin kunnen typen als "Mike Skinner weet diep tot de menselijke psyche door te dringen." Het leuke is, hij lijkt het zelf niet eens te weten. Beter geformuleerd, ik denk dat hij het zelf niet wil weten. Hij doet zich voor als hooligan. Maar in feite is hij de observator, een mens met meer hersens dan goed voor zijn image is. Prachtig! Laat 'm er maar mee worstelen, mooie muziek zal volgen.
Naast Dry Your Eyes, wat een van mijn favoriete nummers van dit jaar is, bevat A Grand Don't Come For Free nog 2 superklappers. 1)Wouldn't Have It Any Other Way, met zowaar een wrede beat, verhalend over de simpele geneugten van het leven. 2)Empty Cans, hands down het beste nummer van het jaar. Verslavend simpele beat. (Skinner is daar sowieso meester in) en het moment dat alles, zijn hele soapgarageoperaconstructie samenkomt in een subliem einde. Dichter bij tranen dankzij muziek ben ik dit jaar niet gekomen.
Waarom deze plaat dan niet 1e staat in de eindlijst?
Het is een beetje als een goede film, het is maar 1 keer echt goed. Hoewel, als tegenwerping kan gelden dat je nieuwe dingen in de teksten blijft ontdekken.
Betere reden, de plaat bevat eigenlijk in feite maar een klein half uurtje goede muziek. De resterende 20,25 minuten zijn muzikaal niet zo boeiend. Als Skinner de volgende keer, en ik ben heel benieuwd met welke zet hij hierna komt, die muzikaal mindere momenten eruit weet te krijgen (het blijft een audiowerkstuk tenslotte) dan kan hij zichzelf bovenaan mijn lijst terug verwachten.
I shut the door behind me, huddled up in my coat,
Condensation floating off my breath, squinted out the sun.
My jeans feel a bit tight, think i washed them a bit too high;
I was gonna be late, so i picked up my pace to run.

Hoogtepunten:
*It Was Supposed To Be So Easy
*Could Well Be In
*Blinded By The Lights
*Wouldn't Have It Any Other Way
*Dry Your Eyes
*Empty Cans