Jandekdag: #0754

Na Blue Corpse dacht ik dat het hoogtepunt van Jandek achter ons zou liggen. Dus ik zet, ietwat down, de volgende plaat You Walk Alone aan en zie dat er slechts 8 nummers opstaan, inclusief nummers van 7 en 9 minuten en denk: nu begint de laatste periode. De terugkeer naar lonely folk tunes, maar dan met nummers van eposlengte. Niet iets waar ik echt naar uitkijk eigenlijk. Maar je voelde het al aankomen, niets blijkt minder waar. Jandek doet Velvet Underground op deze plaat en het is verbazingwekkend goed! Ik denk dat zelfs Eddy nog even gebleven is. De hele plaat bestaat uit 2 gitaren die door elkaar kringelen. 1 gitaar speelt constant bluessolo's en de ander speelt schone akkoorden. Verder wordt er op zijn Tuckers op drums geramd en is het Jandek die zingt. Zou het Eddy zijn die allebei de gitaarpartijen voor zijn rekening neemt? Of heeft Jandek heel hard geoefend? Dit is werkelijk de meest toegankelijke Jandekplaat tot nu toe, vooral dankzij aangenaam gestemde, vrolijke gitaren.
De plaat begint met een instrumentaal werk getiteld Lavender. Vooral het begin is erg mooi, ook dankzij de totaal verrassende stijlbreuk die zich voor je oren afspeelt. Time and Space heeft de meest obligate bluesriff die je ooit gehoord hebt en op een Jandekplaat is dat een bizar wondertje. Echt een must-hear met een associatieve en vooral komische tekst.

He said show up wearing black or white
I looked at my clothes and it seemed
Ahhh, they were all black

Maar vooral hoe Jandek "He said show up" zingt, het lijkt verdomme John Fogerty wel. Even voor de goede orde, Jandek zingt zoals altijd vals, maak je geen zorgen maar dankzij de begeleiding moet ik toch de hele plaat ook aan Lou Reed denken. Meesterlijke nonchalance. Was Time and Space al een aangenaam nummer, het volgende nummer heet The Cat That Walked From Shelbyville en dat is mijn vanaf nu mijn favoriete Jandeksong.

For today I’ll smoke a cigar
For today I’ll play your guitar
For today I’ll be real nice
For today I’ll cut you thrice
For today I’ll cup your eyes
For today make no disguise

Jandek zingt tenenkrommend naast de goede noten, de gitaarpartijen zijn magistraal mooi: 1 solo vol melodie, fijne akkoorden en de drums.. De drums geven de juiste maffe accenten. Na dit hoogtepunt kan het alleen maar wat bergaf gaan en zo is het ook. Kant 2 van de plaat is wat lawaaiig met onder andere een Indianen War Dance, maar voor kant 2 begint krijgen we nog Quinn Boys part deux. Lees het verhaaltje van vorige week en je weet dat ik over deel 1 al zeer tevreden was, deel 2 deelt enkel de tekst met het "origineel" maar het houdt de sfeer van The Cat That Walked From Shelbyville nog even vast en bij momenten is het nummer zelfs even goed, het is muzikaal dan ook identiek. Geweldig.

Deliver me and see the sun, see the moon in dark June
Kiss the sand and ocean salt
Take my brother by the hand
It’s you, and I demand
(of.. It's you, and I'm the man)