dinsdag, juli 04, 2006

De Week (van 04-07-06)

*Soulseek Galore!
Weinig muzikale ontdekkingen/genoegens deze week. Hot Chip heeft weliswaar een amusant swingend nieuw album, ze overtreffen hun debuut met gemak, maar om nu te zeggen dat ik zin had om er vaak naar te luisteren..
Dabrye is een beatproducer die een hele aardige plaat uit heeft met daarop veel van de usual suspects in de alternatieve Stones Throw hiphopscene. MF Doom dus. En J Dilla, ditmaal on the mic. (Geen groot succes overigens)
Meest passende plaat bij het weer van deze week is het kabbelende, Spaanstalige Son. Met name door de subtiele electronische klankvelden en de eigenwijze percussie is het, bij vlagen, genieten. De stem van Molina is echter niet van dien aard dat de muziek een meerwaarde krijgt.

*12 Angry Men
*The Graduate
*The Grifters
*Crimes and Misdemeanors
*Harold and Maude
*A Bout De Souffle

Het was wél een goede filmweek. Met name dankzij 12 Angry Men. Wat een fijne film, haalt het maximale uit zijn mogelijkheden. Alles klopt: goede acteurs, stemmige zwart-wit beelden en zelfs redelijk subtiele muziek. En normaal ben ik niet zo van de ouderwetse orkestsoundtracks. Ook zoiets onbelangrijks als de typografie en de aftiteling zijn perfect. Dit is een film die zijn hoge positie op de IMDB lijst werkelijk verdient. Het verhaalgegeven is even simpel als verslavend. De burgerjury komt bijeen. Stemt over een verdachte. En natuurlijk is 1 eigenwijze man tegen (onschuldig). 11 nu chagrijnige mannen zijn voor. De rest laat zich eigenlijk raden. Zonder dat het een moment verveelt. Erg knap gedaan.
The Graduate viel me wat tegen. Was flauwer dan ik 'm me herinnerde. (Vele jaren geleden eens gezien) Wel leuk om Katharine Ross weer te zien. (Na een eerste bewuste kennismaking in BC & the Sundance Kid..)
The Grifters was de minste film van deze week. Het verhaal over een groepje oplichters wilde maar niet op gang komen. Wie weet dat de film net wat teveel hints geeft richting een ouderwetse "zie ons een oplichten" film. Vol plezier in misdrijven. Dat komt er echter niet van, de film buigt af naar diepere emoties. Althans een poging daartoe.
Crimes and Misdemeanors mocht er wel wezen. Nu wordt duidelijk hoezeer Match Point, inderdaad, een remake is van deze film. Crimes is zelfs nog iets beter, omdat het meer een film die recht uit Woody's eigen creatieve geest lijkt te komen. Er zijn raakvlakken met zowel zijn meer fantastische films en ook die typische relatiedrama's. Woody zou trouwens, als je deze film moet geloven, een fantastische vader moeten zijn.
Harold and Maude, een extremere versie van The Graduate, was bijna zo goed als 12 Angry Men. Meteen al in de geniale en verrassende openingsscène kan het niet meer misgaan. Alleen al om deze scène is de film niet te missen. Zoals vaker bij een goede film is ook de muziek raak. Cat Stevens is de man die daar voor zorgt.
Het draait allemaal om de vriendschap tussen een jongen ,die in de Addams Family zou passen en een oude dame, die vreemd genoeg wat van Jennifer Aniston weg heeft.. (Wie weet kwam dat door de warmte) Misschien dat ze in 2034, als Aniston 75 is, maar een remake moeten maken. Het zal echter knap lastig zijn om een vervanger te vinden voor Harold (Bud Cort) Een type Elijah Wood die het ene moment 12 lijkt en het andere moment 20. (Dat laatste is dichter bij de waarheid)
Het is zonde dat zowel de carrière van deze Cort als die van regisseur Ashby nooit echt meer van deze film herstelde. Ashby en ook scenarioschrijver Higgins stierven vrij jong. En Cort moet het tegenwoordig hebben van piepkleine bijrollen. (Zoals in Anderson's Zissou.. En ik zou de moderne Cort echt niet meer herkennen)
Ach, er zitten zoveel leuke dingen in deze film.. Zo doet Maude ergens een Daniel Johnston versie van een van de nummers van Stevens. Eigenlijk zou de VPRO de film maandelijks moeten tonen. Het is Loenatik-humor van de bovenste plank, inclusief een maffe soldaat met een heel bijzondere kunstarm..
A Bout De Souffle doet zeer modern aan voor een film uit het stenen tijdperk 1960. Leuke, maffe montage en passende jazzy muziek maken de film zeker onderhoudend.