Oma's Platenkast: Donna

Eerst dacht ik dat dit een plaat van Donna was, met de titel Wildebras.. Verkeerd gezien. Het is Wil De Bras met zijn combo.. En het album heet dus Donna.
Zo zijn wel meer dingen niet zoals ze lijken, de ietwat mollige zangeres leek van een afstandje best sexy, toen ik de plaat draaide (en van dichtbij zag) zag ik echter pas de veel te dikke laag verf op haar gezicht. Beetje treurig.
Hop, de LP uit de hoes, die zo te zien nooit gedraaid werd, geen krasje en egaal zwart. En we zien we daar als schrijver van alle liedjes? J. De Nijs. Jawel, Jack Jersey, die inderdaad vooral producer en schrijver voor anderen was. Aangezien nagenoeg de hele plaat door 'm is geschreven zien we ook zijn productie-logo.. Een J en een R zo te zien. Een logo dat als 2 druppels water op dit Multi-Panel logo lijkt trouwens.
Op de achterkant van de lp, wordt zoals vaker bij Nederlandse lp's enthousiast reclame gemaakt voor andere releases. En we zien we daar? Martine Bijl. Is dat niet die vrouw van de groentereclames? Haar plaat heet Mannetje Vrouwtje, helaas niet in Oma's kast. Maar vaker zijn de kaftjes en titels toch leuker dan de muziek. (Bijl ziet er bijvoorbeeld fantastisch uit als blonde Femme Fatale) En is dit dan ook dezelfde Martine Bijl die gisteren geprezen werd in de Volkskrant om haar vertaling de musical Wizard of Oz. Een waar multi-talent.
Ook zien we ene Rika Jansen die erg op die theologe eh.. Jacobine Geel lijkt. Alleen deze Rika brengt liedjes die God niet zouden bevallen: Mariahuana Marie en Chanson des Wallen!
Het plaatje van Wil de Bras opent met Donna. Het is moeilijk thuis te brengen waar de man vandaan komt.. Donna roept al snel België associaties op (vanwege het radiostation) en het model op de voorkant zag er ook wel wat Bels uit.. De stem van de zanger klinkt echter eerder Brabants.. Tilburgs misschien.. Guus Meeuwis associaties (wederom)
Donna, Donna, Donna, waarom zie ik jou nou niet meer.. Die nacht is al zo lang geleden.. Geluk was toen zo dichtbij. Deze thematiek ken ik inmiddels als mijn broekzak. We zullen nog vaak het woord Nacht horen. De fijne Jack Jersey touch is aanwezig in de vorm van Calexico toetertjes. Als deze plaat 1 pluspunt heeft is 't dat wel want ze swingen behoorlijk en klinken als een klok.
De plaat vermeldt natuurlijk niet voor niets "en zijn combo" want bijna elk vocaal hitje over meisjes en nachten wordt afgewisseld met semi-instrumentale werkjes.
Zoals Sombras... Yiiiihaa, prrrrrr huh oeh! Willy Deville in de huis. Toeteren maar. Ook klinkt er nog een kekke gitaarsolo met surfgeluid.
Deze plaat is op zijn eigen manier net zo bizar als die van het Duo Onbekend, want na Sombras volgt Mona.. Mona was mijn ware liefde, maar die liefde ging zo snel voorbij. En dan.. Ik denk nog zo vaak aan die jaren terug, Geluk was toen nog heel dichtbij! Een minieme variatie dus op die regels uit het vorige liedje met tekst! Niet te geloven.
De personages in deze teksten zijn nogal fatalistisch ingesteld, het leven heeft nooit zin zonder het meisje met de wisselende naam.
Mademoiselle Monique klinkt als de naam van een leuk Zunderts Bordeel (Club Diana!) Maar het is voorspelbaar genoeg een instrumentaaltje, met een gitaartje dat aan zee hoort bij de tekenfilm Ovide en zijn vriendjes.
Mexico arriveert al snel weer in het tekstueel lekker harde Het Spijt Me Voor Jou, dat ik nu niet meer van je hou. Jij hebt toch destijds mijn allermooiste droom verwoest! En nu kom je jankend terug bij mij..Pech voor jou! (vrije interpretatie) Wat ook opvalt zijn de funky drums en de headboppin' groove, de kick-drum speelt speelt zelfs een paar accenten, DJ Shadow sample-waardig.
Yiiiiihaa! We zitten nog steeds op kant 1 en hier is al een herhaling van het 2e liedje. Ze durven wel.. En we moeten nog een hele kant.
Kant 2 opent met El Zorro en inderdaad Prrrrrr. Yiiihaa! Een van de betere instrumentaaltjes trouwens, zoals die op kant 2 allemaal goed zijn. Goede drumbreaks, jammer dat het tempo wat laag is, en leuke electrische gitaarmelodietjes. Hassle Hound zou ze kunnen gebruiken..
Christina, Christina, Christina ja jij alleeen beheerst mijn gedachten! Kom toch bij mij in eenzame nachten. (!)
Nee, tekstueel is de plaat mislukt, maar de gitaarsolo's zijn goed. En er zijn er best veel. Dan ineens schiet me te binnen waar dit me aan doet denken. Het Leger des Heils bandje in de film Man Without A Past van Aki Kaurismaki. (vrijdag op tv, kijkt!) Als Wil de Bras Fins zong, liefst nog in die (nu nog) instrumentale werkjes, zou dit een geniale plaat zijn.
En het wordt nog beter met Die Nacht, eindelijk dan ook een nummer waar de titel het thema zonder omwegen aangeeft. Dit is de plek waar Meeuwis zijn inspiratie haalde. Jack Jersey leefde nog wel toen Het Is Een Nacht een hit werd en hij zal trots geweest zijn. Dat was nog 'ns old skool muziek in de hitlijsten. Het gebeurde in een nachtcafe, het was om een uur of twee.. Toen ik zag dat ze binnenkwam, stond mijn hart in vuur en vlam. Oh die nacht, die nacht, was een nacht vol muziek, jawel.. Het was te mooi veel te mooi, veel te mooi, veel te mooi om waar te zijn. etc. (Het ging te snel, veel te snel..)
Er is 1 compositie die niet van J. De Nijs is.. Après Toi, instrumentaal en... Het beste werk op de plaat, dat is wel wat pijnlijk. Het begint al meteen met een bluesy solo en die gaat maar door.. Prachtige akkoorden, zelfs een piano. (Ik meen voor het eerst) Zeer melancholisch. Alle genoemde meisjes op eilanden vol kokosnoten in hangmatten tussen palmbomen, terwijl de nacht valt en 1000 sterren stralen. Jammer van die 3 Betrugschlusse, minstens 2 teveel. Zoals elk liedje eigenlijk te lang doorgaat. De instrumentale werkjes maken allemaal minstes 2 rondjes teveel en de vocale werkjes gaan ook minstens 1 herhaling van het refreintje te lang door.
De plaat had na Après Toi afgelopen moeten zijn. Maar helaas, Waar zijn mijn dromen, met Elvis-melodie, en een meisje dat te laat was (Mary Ann) komen ook nog langs.. Maar dan is de concentratie al verdwenen.
Google leert ons nog wat interessante feiten. Zo was Sombras lange tijd de tune van Langs de Lijn en speelde de Indo Wil de Bras vroeger in The Marlins, een rockbandje dat behoorlijk wat succes had in Duitsland. Hij kwam dus niet uit België of Tilburg, maar werd geboren op Madura, waarna hij later voornamelijk in Bergen op Zoom en Rotterdam vertoefde.
Onthoud: Uw feest wordt pas echt een feest, als Wil de Bras is geweest!