Oma's Platenkast: Een Rondje Van Rita

Rita Ver.. Eh.. Hovink.. De Pippi Langkous van het Nederlandse levenslied. Daar zit ze dan. Een vriendelijk mens in een knaloranje gele gloed. Echt jong is ze niet meer. Laat Me Alleen staat er op de hoes, die ik handen heb. Dat is een stevige titel, denk maar 'ns terug aan het Duo Onbekend dat zulke dappere statements nooit zou maken. Maar wacht, dat kwam ook omdat de personages in die nummers al alleen waren en snikkend wachten op de terugkeer van hun geliefde.
Eens horen of Rita in hetzelfde genre opereert.
We beginnen met een Tango D'Amor, geschreven door (onder andere) ene L. Leandros, zou dat de vader van Vicky zijn?
De laatste avond.. Neem mij weer in je armen. Jahoor! Het afscheid komt gaaauuw. Dans weer met mij onze tangooo d'amor. Ik ben verliefd als nooit eerder hiervoor. Dat laatste lijkt me dubbelop. Rita heeft een interessante stem. Ik denk dat ze wel een Marlborootje lustte. Het kraakt allemaal nog net niet, maar het is ook niet meer zo jofel als toen ze nog jong was. (Zie plaatje) Een flinke vrouw, ze moet moeite doen om de tonen te halen, dat is altijd goed om te horen.. Het refreintje is prima, de simpele en effectieve tango-accentjes doen het hoofd deinen.. De accordeon speelt onze laatste dans. Ik kan kennelijk weer een koortje horen, want nu vallen de drums weg en horen we slechts een heel eenvoudig accordeonnetje met dat koor. En Rita die nanana zingt.
Veel van de songs hebben een extra titel tussen haakjes, met daarin, neem ik aan, de originele titel. Parkovitch zou dus eigenlijk Parkovi moeten heten. Weg uit Argentinië, op naar het Oostblok voor wat zigeuner-romantiek.
Ik zag hem in Sofolt, in Warschau kwam hij weer. Hij leek niet verlegen, dat viel dan ook niet tegen.. Hij wou mee naar Holland! Dus nam ze hem maar mee.. Want zo'n onstuimige kerel, daar zeg je geen nee tegen.. Ook al is hij dan een zigeuner. (Maar wel een fantastisch violist) Niemand kan hem remmen.. En ik wil hem niet temmen! Drinkt Wodka als een biertje. Parkovitch Parkovitch! Jammer dat ik de helft van het refrein niet kan verstaan.
Mijn favoriete nummer is 'n Rondje Van Mij. Misschien verdien je meer als ik, maar de fiscus pakt zijn deel.. Neem 'r eens een van mij. Ik zei het toch, dit is 'n vrouw die stevig in haar schoenen staat. Ik vind je best aardig zegt ze cynisch. Je bent meer waard dan je giro. Al ben ik vrouw, neem 'r een van mij. Deze amusante en stoere tekst wordt begeleidt door een eenvoudig bossanova'tje.. Klink net te goed om uit een keyboard te komen, maar 't had gekund. Rita levert hier ook vocaal haar beste prestatie met een paar mooie blue notes. Ho, een rondje van mij, een kusje van mij, de toekomst met mij.. Het levenslange rondje met mij. Heel zwoel hoor. Het origineel heette trouwens Buttons and Bows.
Er Staat Een Man Bij De Rotonde is een nummer van Rita's hand. Muziek & Tekst! Respect hoor. Jammer dat het nou net na het beste nummer komt.. En de vocale melodie lijkt ook ter plekke verzonnen, zonder talent. Dat is het grote nadeel aan onze Rita, ze denkt dat ze heel goed kan zingen en overschat zichzelf af en toe. Daarom houd ik mijn mond hierover. Ach, een mooi stukje als "de regen spettert op het asfalt stuk" mag niet onvermeld blijven.
We zien heel de wereld, want nu zijn we van het regenachtige Holland weer in een Spaanstalig land belandt. In de zwoele zomernacht hoor ik de gitaren.. Zie je handen sterk en zacht.. Glijden langs de.. snaren. Don Juan knappe man, toch ben jij een charlatan, elke vrouw is van jou, maar jij bleef niet trouw.. Ho, dit gaat snel.. Dit is Drs. P.-achtige eh polka, een echt Russisch dansje.. Niks Spaans. Was het slechts je snarenspel dat me zo bekoorde? Nee. Er is meer natuurlijk. Oh die ogen! Supernummer. Wat een geniaal refrein.. Snel, sneller, Snelst.. Carnaval in september.Waar is het bier? Het hele studentencorps zouden hierop kunnen hossen en luidkeels meezingen. En die Rita had wel een aardig budget gekregen van Polydor om dit plaatje te maken. Violen, orkestje, goede drums. Fijn! Hiephoi!
Dit is het verhaal van 2 oude vrienden.. Robbie was een geweldig muzikant.. En Alex een dichter . Rita heeft het praten bij Jack Jersey geleerd. Dan durft ze zelfs wat te scatten. Oh yeah.. Sinatra zong alle liedjes van Robbie.. Net als Bacall.. En Liesbeth Liszt! Alex werd door Carmiggelt en Wolkers een fenomeen genoemd. Maar ja ze waren allebei alleen.. En dan is er Sylvia. Die moest kiezen. Net als de gravin in die opera van Strauss. (Of Wagner?) Sylvia heeft een slimme oplossing. Ze kiest gewoon voor Bert!
Kant 2 opent met de titeltrack (of niet, blijkt later), eigenlijk Pazza Idea geheten. Niemand, niemand, niemand die me troosten kan. Dit zou wel 'ns een echte klassieker kunnen zijn. Een glimlach dat wordt pure parodie.
Apart hoe Rita die chansontracks als de vorige afwisselt met carnavalskrakers. Met beiden kan ze goed overweg. Trompetgeschal.. Met 10 Amigo's lag ik aan het Spaanse strand.. Zo kwam Sofie los, van bloedworst en Nederland? Wat?! 10 Amigo's verstond ik eerst als dynamiek.. En Sofie los.. Dat klinkt eerder als Syfilis. Toeval? Vast niet. Sofietje het slagersmeisje had de tijd van haar leven.. Want ja, die Spanjaarden. Allemaal Don Juans, die je rug lekker insmeren. Maar nu willen de vrouwelijke klanten dus ook (mee) naar de Torremolinos.. Alleen dat vinden ze thuis maar niks. We gaan gewoon weer naar Ameland, basta! Zet de polonaise nog maar 'n keer in. Terwijl Rita steeds luider begint te zingen. Ze heeft er aanstekelijke lol in.
Een van de vreemdste "tussen haakjes" titels is de volgende.. Elke Dag Maakt Zijn Eigen Verhaal, en dan: (Elke Dag Heeft Zijn Verhaal) Uitleg voor minderbegaafden? Wederom een paar gouden regels.. Elke dag maakt zijn eigen verhaal.. En de buren hun eigen journaal. Klassieker. Het is volmaakt maar toch nooit ideaal. Rita is zo geëmotioneerd dat ze behoorlijk vals zingt, het orkest schrikt er van. Precies zoals ik het graag heb. Misschien was ze nog moe van dat vorige nummer, toch te hard geschreeuwd. Helaas, de tekst op internet spreekt over "de uren hun eigen journaal". Ik geloof er niks van.
Na elke serieuze noot volgt er een hosser. Dat is duidelijk. Een vrouw moet zich van tijd tot tijd eens fijn kunnen ontspannen.. In mijn geval doe ik dat dan het liefst met mannen. (Tenslotte is een man toch wel iets anders dan een boek) En ze is erg kieskeurig wat betreft nationaliteit.. Ik heb geen zin in een Noor of een F.. Bij een Engelsman slaapt ze zelfs in.. Nee, een man uit de Belgique! Zo joviaal. Haar ideaal.. is friet, meer niet. Ik geloof mijn oren niet. De liefde van de vrouw gaat ook door de maag. Ze begint er jazzy jodeltjes van de slaken, toebedooeee, wrrrr. Gillende keukenmeid taferelen.
Nou ja ik kan de hele plaat wel citeren.. Enkel nog een rijmpje uit het slot.. Dolores.. Wil enkel Torreadores (Olé!).. Maar je weet toch dat je familie daar niet.. voor is.. Vandaag of morgen zit je in de.. sores!
In zijn genre en uitstekende plaat dus.. Perfecte ballades (misschien had ik de Tijden van Weleer toch ook moeten noemen: geld en alles is te koop, maar niet de valse hoop) en ook veel lof voor al die hilarische carnavalskrakers. Rita is geen groot zangeres, maar ze heeft een goed gevoel voor theater met lachen en snikken.. Bovendien durft ze! Ze gaat ervoor! Geweldig.
Helaas mocht ze niet oud worden. Overigens blijkt de plaat dan toch Een Rondje Van Rita te heten.. En niet Laat Me Alleen. Misschien zijn er wat LP's in verkeerde hoezen belandt..
Weinig plaatjes van Rita op internet.. Behalve dat voorkantje van een heel andere LP dus: Verwarring compleet. Via een Japanse site!