donderdag, september 14, 2006

Oma's Platenkast: MM

Zoals u wellicht weet heeft The Blues Are Still Blue een eeuwige serie rond lieve Franse meisjes, Guuzbourg wijdt er zelfs zijn hele weblog aan. Ha, dacht ik..Nu heb ik er ook een aan mijn broek hangen. Mireille Mathieu. Kan niet misgaan met zo'n naam toch. En dan het uiterlijk. De Karen O van de jaren 70, waarschijnlijk, want ik zie geen jaartal.
Heerlijk strak kapsel, met pony natuurlijk, curieus geëpileerde wenkbrauwen en een stel fascinerende blauwe knopen op haar truitje, die eerder in een bordspelletje thuis lijken te horen. De hoes omgedraaid en een dubbele schok. Ten eerste een geweldig mooie foto, het suffe truitje is uit, en Mathieu kijkt de luisteraar met haar reebruine ogen zeer verleidelijk aan. Ik weet niet of men goed kon Photoshoppen in die jaren, maar haar tanden zijn ook een stuk mooier geworden.
Maar dan blijken alle nummers op 1 na Duitse titels hebben. Is ze Duits? Dat kan toch niet! Misschien een Jantje Smit-move om in het Duits te gaan zingen, voor die markt.
En zingen kan ze wel, ze klinkt werkelijk wel wat als de eerder genoemde Jan. Haar stem heeft iets scherps, zoals Nederlandse zangeressen van lang gelee. Ook de tremolo's worden vaak lekker dik aangezet. Wie war dein leben, denkst du daran! Hast du genommen, oder gegeben? Mathieu zingt haar keukentegeltjes met overtuiging. Muzikaal is het ook allemaal dik in orde, dat is niet zo vreemd want het Ariola label heeft hier flink geld ingestoken. De LP blijkt zelfs uitklapbaar. Zodat we nog maar weer 'ns naar Mathieu kunnen kijken, die nu weer wat suffe kleren heeft aangedaan. Zal wel gewoon de mode zijn geweest.
Eva war zufrieden mit Adam, ihrem Mann, doch der kam mit der Schlange auf eine schiefe Bahn. Er wollte sich nicht ändern und das hat sie empört, da hat sie einen Tages rrrigoros erklärt. Es tut mir leid Cassanova Parrrrdon (beetje Frans) Aber tut mir nicht weh! Lekker fout nummer, het heeft zelfs wel wat Mädchenkraft. Het zou me niets verbazen als Mireille Mathieu op enig moment aan het Eurovisie Songfestival heeft meegedaan. Modulaties, een Abba sound.. De hele mikmak. Over girlpower gesproken, in nog maar weer een foto (de laatste) knuffelt Mathieu met een toch al behoorlijke grote tijgerwelp, die waarschijnlijk eerst gedrogeerd werd.
Het mooiste nummer van de plaat is de ballade Wie der Wind und das Meer.. Ich kann am Tag die Sterne seh’n. Die ganze Welt ist wie ein Märchenland. Ich habe das bis heut noch nie gekannt. Wie derrrr Wiiiind un das Meeeerrr hat mein Herz keine Ruh'.. Wie ein Feuer das Brennt. etc. Heerlijke aanstekersong, met een flinke dosis strijkers en een subtiele akoestische gitaar. Kann es Lieeeebe sein?
Bijna alle nummers op de plaat zijn van het duo Bruhn/Buschor.. Op 1 na. Mathieu waagt zich aan Die Tage der Liebe van Schubert. Ik vraag me vaak af als ik een klassiek lied hoor, hoe dat zou klinken wanneer het uitgevoerd zou zijn door een popartiest. Hier valt het te checken.. Nou, valt me niet mee. De akkoorden van Schubert zijn natuurlijk mooi, en zwaar op de hand, maar Mathieu maakt de fout om heel erg mooi te willen zingen. Terwijl ze juist niet als een echte sopraan (ofzo) het lied moest proberen te zingen. Nu is er teveel vibrato en valt juist op dat ze geen hele grote zangeres is. Met name in de uithalen. Toch fijn geprobeerd.
Der Traum ist ausgeträumt. Es blieben nur Illusionen. Die Tage der Liebe,wie Rosen so schön. Sie blüh’n ja nur einmal..
Was kant 1 een wat melancholische bespiegeling over de liefde, kant 2 zet een vrolijker gezicht op. Meinerr Letze Tanz, tanz ich mit diiir.. André Rieu walsje eronder.. Dit is TROS-muziek. Ik zie vrolijk deinende zalen met BZN fans voor me, net gekleed "for the occassion".
Ik zei al dat het budget ongetwijfeld uitstekend moet zijn geweest. Dan kun je dus ook concurreren met Bacharach. Een fijn orkestje met de juiste Latin swing in Ich Freu Mich auf Dich. (Authentiek Zuid-Duits uitgesproken als Dieesj)
Heut’ kam Telegramm, ein Telegramm von dir. Mein Herz fing bum bum bum (!!!) gleich an zu schlagen. Meesterlijk, tranen in mijn ogen.. Eerlijk waar, wat een heerlijke tekstuele knulligheid. Modulatie! Koortje erbij..
En dan ineens.. Gospel! Oh Moses wooo .. ist uuuunserr land? (Het koortje is gebleven) Das land so gross. Das land so frei. Oh Moses! Van de TROS zijn we nu ineens bij de EO belandt, zul je zien dat het zo overgaat in een gezellig foute rock groove. Jahoor. Muziek op zondagochtend in de hippe kerk, waar allemaal blanken zitten en 3 Afrikanen dit meerstemmig en a capella zouden kunnen zingen.
Oh Moses wer fueeehrt uns den Weg! Slot: Oooooh yeaah!
Moses.. Die zat toch 30 jaar in de woestijn? Of was dat Abraham? Allebei misschien. Het is niet meer dan logisch dat na deze verrassende gospel-explosie we in de Sahara belanden. Met authentiek Arabische stembuigingen. Hadden er nog wel wat meer mogen zijn, maar toch. Gewaagd. Land der grooossen Einsamkeit. Saaahara. Oh Sahara. Hoor de schalmeien en zie de buikdanseressen. Jammer dat ze de Turkse zender van de kabel hebbben gehad, daar wilden ze dit soort muzak nog wel 'ns uitzenden, met authentiek hoogblonde halfnaakte zangeres.
Mathieu is echt bezig aan een wereldreis want vervolgens gaan we naar Rio. Wir singen Ay aaay ay! Es klingen die Gitarren en Immer Karnival. (Mit Ay ay ay) Een stuk minder interessant, de juiste latin swing hadden we al eerder gehad. Dit is teveel van het goede met van die oehoehoeh percussie.
Tot slot, zou ze dan toch Frans zijn, want er is een fijne slotballade die Mon Père heet. Je ne sais pas si tu m’écoutes aujourd’hui, mon père, mais cette chanson est pour toi. Belletjes klinken, het lijkt de Sound of Music wel.. Alpenweiden, pa als oude vriendelijke herder (met snor) En het klein meisje dat met helicopterview in beeld komt, dansend op de weiden van de Mont Blanc. (Als daar weiden zijn) En de cirkel is rond, het leven draait om geven en nemen en Mathieu zingt lief: Du hast so viel gegeben in deinem Leben. Keiner war so gut zu mir. Ich danke dir, Mon Père. Lief en sentimenteel.
Mireille Mathieu blijkt inderdaad Frans.. Werd ontdekt naar aanleiding van een Piaf wedstrijd.. (Geen songfestival) Ze verkocht meer dan 100 miljoen platen en zong voor vele staatshoofden. Al de teksten haalde ik van een Hebreeuwse fansite, dus dat zegt genoeg over haar mondiale uitstraling.

2 Comments:

Anonymous Anoniem said...

Het moet gezegd worden: Briljante reeks!

Niet in de laatste plaats omdat ik enkele platen meen te herkennen van mijn ouders' platenkast.

9:28 a.m.  
Blogger Ludo said...

thx Dre. :)

ik zou zeggen haal ze op en draai ze. (de platen..)

11:02 p.m.  

Een reactie posten

<< Home