maandag, september 18, 2006

Oma's Platenkast: Manuela

Ik had even nog de ijdele hoop dat deze dubbel-lp van Julio Iglesias een ambitieuze poging zou zijn tot het maken van een klassieker. Onzin natuurlijk. Iglesias deed waarschijnlijk niet aan psychedelica, en ik vraag me af of de man klassieke albums op zijn naam heeft staan. Hij zal toch eerder bekend zijn van bepaalde liedjes. (Al ken ik er geen)
Op de voorkant van deze compilatie, want dat is het natuurlijk, zien we de man zitten in een flamboyante stoel. Het lijkt wel een troon, Koning Julio de eerste.
Binnenin zien we de gebruikelijke reclame voor andere releases. Allemaal dubbel lp's met vele grote namen.. Neil Diamond, Ray Charles, Django Reinhardt etc. Ook worden er nog wat streken voorgesteld, Vlaanderen bijvoorbeeld. Benieuwd wat daar op zou zijn te horen. Middeleeuwse volksdeuntjes à la Laïs? Het artwork van de serie is trouwens prima verzorgd, allemaal mooi consistent, met bovenaan de releases een mooie geschilderde krul en onderin een foto van de artiest. Slechts 1x staat er geen artiestenfoto, dat is bij Jerry Lee Lewis, want wat zien we daar? Natuurlijk een jong model, schaars gekleed.
Tijd om deze plaat op te zetten..
Ja, het wordt lastig teksten quoten deze keer. Mijn Spaans is niets waard. A Flor de Piel.. Las Cosas.. Eh.. Ik moet alweer denken aan La Paloma uit Habla Con Ella. Dat nummer heeft goeie dingen gedaan voor mijn perceptie van de Spaanse muziek. Julio zingt een beetje zuchtend, hij heeft een hogere stem dan ik had gedacht. Culpa Mea zingt ie..Hij heeft 't liedje trouwens zelfs gepend, zoals 14 van de 22 hier aanwezige nummers. Dat bevalt me wel. (En dat voor een voetballer van Real Madrid..) Het orkestje deint vrolijk, de drums hebben er een behoorlijk gangetje inzetten, het leukste is zoals vaker een koortje dat Hmmm zingt.
Het geluid van de drums is heel aardig op deze plaat.. Zo ook in Vivir, een lekker eenvoudige snare. Julio heeft prima stembuiginkjes in huis, die zijn muziek dat authentiek zuidelijke tintje geven. De zangmelodie kan er vaak wel mee door, maar op de een of andere manier vallen de meeste nummers nauwelijks op. Het is bijna lounge, de blazers doen af en toe best wild, maar toch.. Het glijdt allemaal wat teveel. En ook altijd maar weer die fade-out..
Gelukkig duikt af en doe het koortje weer op, zoals in het intro van Dicen, waar het een Bacharach oohooetje zingt. Een gitaar speelt zelfs wat funky riffs, voor het eerst dat er een solo instrument zo duidelijk boven de brei uitsteekt..
Ik was benieuwd naar Manuela, die titel klonk op een of andere manier bekend.. Bovendien stond de naam ook op de ronde sticker in het midden van de 1e lp.. En dat terwijl de hoes geen titel vermeldt. Dit zou wel 'ns een echt grote Julio hit kunnen zijn.
Ah een lieve melodie.. Manueeela zucht het koortje. De zoetste strijkers ooit.. son los ojos negros mi amor, Manuela.. (of liever Manuela-a-aaa-a-a, tril, tril)
Hhet begint te wennen, deze rustige passiezanger. Ik zou bijna zeggen dat het iets onderkoelds heeft, zodra Julio wat emotioneler wordt en begint te snikken gaat het richting de man zo gewoon is gebleven. Zou Fransje zich wel 'ns aan het Spaans hebben gewaagd?
Julio heeft in elk geval betere muzikanten (geen keyboards) en een echt orkest ingehuurd.
Ha, een piano en een lang aangehouden orkestnoot zoals Harry Nilsson die ook graag hoort. Un Adios A Media Voz.. Julio zou de hulp moeten inroepen van een zangeresje (in plaats van een koortje) nu hoor ik een bubbelend electrisch gitaartje, dat Air ook graag gebruikt. Nogmaals, hij mag dan op een troon zitten, hij is een lounge koning. Dit nummer heeft ook een echt slot-akkoord, logisch dus dat het goed is.
Don McLean wie was dat ook alweer? Oh een paar Franse hoorns. Weemoedige 2e plaatkant. Het Spaans is mooi, maar opeens realiseer ik me hoe dit soort zwijmel galm muziek erop vooruitgaat als de teksten eenvoudig verstaanbaar zijn.. Ik vermoed wel dat de stem niet nog 2,5 plaatkant gaat boeien.
Gelukkig zijn er wel nog wat meer Bacharach blazertjes en behoorlijk botte xylofoon klanken.
Mooie titel: Por El Amor De Una Mujer, klinkt leuker dan For The Love Of A Girl. Nog meer Air geluiden, een druk pianootje en wederom zo'n funky gitaar. Die jongens hebben het hele oeuvre van Julio in de kast staan. Ik zou willen dat hij zo'n mond hield, dit zou een uitstekend instrumentaaltje zijn. Toodo me parese (zijn stem breekt bijna, quelle drama!) Me siento Trrrriste.
Misschien dat doktoren deze plaat als Prozac voor kunnen schrijven. (of ik had ik dat grapje al eerder deze reeks gemaakt?) Hoe dan ook.. Welk een degelijke muzak.. Mooie geluiden en de stem van Julio die er zachtjes overheen jammert. Zonder ergernis op te wekken, maar toch balen dat de man niet zwaar aan de drank raakte, om dan eens echt ware emoties te kunnen tonen.. Hij wekt nu de indruk van een rijkeluiszoontje die alles is komen aanwaaien, en toch maar liefdespijn hebben.. Had Julio zelf niet een pa die ook zanger was? (Nee, gynaecoloog, wel rijk, ooit ontvoerd door de ETA)
In Aun Me Queda La Esperanza zingt dan toch voorzichtig een zangeresje mee, Julio's ego was zeker te groot om het meisje een wat grotere rol te geven. Lalalailaidadada zingen ze samen.
Op kant 3 zijn alle nummers van Julio's hand.. Eens zien of dat veranderingen met zich meebrengt. Ja, een gitaar zit voorin de mix en heeft met wat fantasie zelfs wat flamenco in zich.. Het instrument wordt echt bespeeld in plaats van omgevormd tot een anonieme entiteit. We zijn dan ook in Galicia belandt, waar het leven hard is.. Denk ik. Un Canto A Galicia..Wow, handclaps en zang zonder begeleiding. Tamboerijntje erbij, niet gek. Jammer dat er een lelijke gitaar helemaal verkeerd in de mix zit en door merg en been gaat.
Er is ook nog een nummer dat Bla Bla Bla heet. Dat zal toch wel een up-tempo deuntje zijn met vrolijk klepperende latin percussie en een hos-refreintje waarin de titel ontelbaar vaak herhaald wordt? Neen, een orgeltje en flauwe pauzes, bla bla bla mompelt Julio ongeïnteresseerd terwijl een zware cello en saxofoon accentjes plaatsen. De bla bla bla's klinken eerder als minder vrolijke la la la's..
Gelukkig is er nog een lichtpuntje op kant 3: No Llores Mi Amor.. Iets is helemaal misgelopen met de mix, of aan het einde van de plaat begeeft het ding het bijna.. De bass is loeihard, Julio zit verstopt in een pashokje, het koor kraakt als een goeie J Dilla sample.. En de drums zijn fantastisch.. Zwaaiende tamboerijntjes, leuke accentjes en knotsgekke breaks.
Op kan 4 vinden we een nummer van Neil Diamond, Sweet Caroline. Het geluid is in eerste instantie leger dan normaal voor Julio, slechts wat drums en een bas met kleine gitaaraccentjes. Klinkt apart, maar dan gaat zoals altijd de grootse gebaren mode aan.
Op deze laatste plaatkant blijven de melodieën steeds minder goed hangen. Om nog even terug te komen op Mireille Mathieu, Wie Das Land und Das Meer zit al dagen in mijn hoofd.. Daar kan Iglesias nog wat van leren.
Yo Canto is gelukkig nog 'n fijn up-tempo nummer met een rollende zware bass en swingende drums. You cantooo la vida.. Nou dat schudt ons weer wakker na die oersaaie ballades. Het koortje doet zelfs Toe te toe doe op zijn Philip Glass'. Best een leuk nummer, een van de betere van de plaat, en dat zegt genoeg, aangezien ik normaal toch een ballade liefhebber ben..
Julio's orkest klinkt best ok, en de wat hippere gitaarkant die hij op kant 3 af en toe liet horen is ook wel aardig, maar al met al is het vooral veel te veel. Veel te vaak dat koortje, veel te vaak die opbouw van zacht haar hard, veel te vaak pas de titel op 3/4 van het nummer zingen, veel te vaak een fade-out. Het leukst waren nog de Air momentjes. En dat ene stukje J Dilla magie.

3 Comments:

Blogger Manic Inventor said...

blijft nog steeds een superreeks. vreemd genoeg zal je merken dat je nooit zo over een echt goeie plaat zult schrijven. :-)

5:09 p.m.  
Blogger Ludo said...

nee dan weet ik meestal niet veel te zeggen.

10:00 p.m.  
Anonymous Anoniem said...

"Zou Fransje zich wel 'ns aan het Spaans hebben gewaagd?"

Sterker nog. Julio is het grote idool van Frans Bauer! Op 'Zijn Grootste Hits' staat dan ook een heuse Julio Medley. Smullen!

8:34 p.m.  

Een reactie posten

<< Home