vrijdag, september 29, 2006

Oma's Platenkast: Woodhouse In Italië

Woodhouse In Italië, wat keek ik daar naar uit.. John Woodhouse heet waarschijnlijk gewoon Jan Blokhuis (Of misschien Houthuijsen) Ben ik meestal wel in staat om sympathie te voelen voor willekeurig welke figuur op 'n foto.. In dit geval lukt het me niet. Het is een opa'tje van 60, maar hij straalt me iets te uitbundig. Deze man is duidelijk in goede doen. Hij zit op een enorme houten versterker, wat achteraf gezien een slecht teken bleek.. De man speelt namelijk op een elektronisch versterkt accordeon.. En dat klinkt driewerf kut. Maar goed hij zit daar dus. Bij hem, een op Liesbeth List lijkende vrouw die uitgelaten in de handen klapt. Wijn op tafel. Ja, het goede Italiaanse leven. Overigens is deze hoes een mooi voorbeeldje van prehistorisch fotosjoppen. Volgens mij was geen enkel aanwezig ding/mensch (ook niet de bloemetjes en andere onnozele decorstukken) in een kamer tegelijk.
Achterop staat een waslijst van andere Woodhouse platen.. Deze man had een werktempo wat dat van Jandek overtreft.. Hij reisde voor de tv, vast de Tros, de wereld rond om muzikale programma's te maken. Nou, iedereen ziet dat voor zich.. Playbacken en lachen maar. (Playbacken op een accordeon?) Er is ook nog een briefje voor de lieve luisteraars afgedrukt..("Vrienden") Woodhouse hoopt het zonnige Italia bij ons thuis te brengen.. En vertelt ook nog dat werkelijk alles wat gezegd is over Italië waar is. Denk ik toch even aan de mafia, maar dat kan ook aan de foto van Willy Alberti liggen. Willy Alberti: Held. Dat is me een fijne Italiaan die is weggelopen uit de Sopranos. Hij doet inderdaad mee.. Net als 2 klassieke zangers ene Hubert Waber (Jiskefet-hoofd, Kees Prins-look-a-like) en Willly Caron (duidelijk faalangst) Het moet gezegd, het is een goed idee van Woodhouse om die zangers in te huren.. Enkel instrumentaal zou het echt niks zijn geweest. Vergeet ik bijna nog het Westlands Mannen en Meisjeskoor. Vreemd.. Geen jongens.. Die hebben toch juist de mooiste stemmen? Of zouden de vrouwen uit genegenheid als de meisjes worden aangeduid. Nou ja.
Zodra ik de plaat voor het eerst opzette merkte ik het meteen.. Zo'n magisch accordeon klinkt in de verste verte niet als een.. tsja, echte.. Op een echte hoor je hoe de bespeler moet werken om de tonen uit instrument te doen laten zuchten. Het element "Wind" zullen we maar zeggen. Dit pruts-ding, dit nep-ding klinkt als een Hammond orgel. Een slecht Hammond-orgel! Een blikkerige synthesizer met stomme bliep-noten. Zouden de eenvoudige drums ook uit dat ding komen? Zal ook wel. Gelukkig is er het koor om dit Funiculi, funicula tralala wat op te veraangenamen. Een ander puntje van respect verdient Sjon voor zijn puntigheid. De instrumentale werkjes duren gelukkig maar een minuutje of 2. En ach, het heeft ook wel wat.. Het lijkt wel muziek voor de 8 bit Nintendo. Vooral in O Mia bella Napoli, alsof er een mannetje door Napoli loopt die "coins" (bliep) verzamelt en af en toe een "Warp Zone" neemt. (3 nootjes naar boven) Woodhouse speelt retro-game-muziek voordat er spelcomputers waren.
Hubert Waber horen we voor 't eerst in 't gewijde Santa Lucia, de man is vanzelfsprekend geen groot zanger. Anders zou hij niet aan dit soort schnabbeltjes mee doen. Heino zingt nog beter. Nah, dat is niet aardig. Maar toch hij zingt alsof hij teveel wijn heeft en elk moment in slaap kan vallen. Gaap, gaap.
De andere "serieuze" zanger maakt zijn entree op La Mattinata. Caron, de tenor.. Normaal een stem die me wat beter zou moeten liggen. (Joshua Ellicott, die laatst een of ander concours won, geweldig) Onze Caron klinkt echter eerder als een Italiaanse mama die spaghetti aan het maken is. Hij gilt..
Maar goed er is one man to save the day, natuurlijk.. Willy! La Novia.. Dat is tenminste een zachte fluwelen stem.. Hij verdient 't niet om door zulke lelijk rommelmark-instrumenten begeleidt te worden. Aveeee Mariaa. Drums doen een crescendo, kerkbellen klinken.. Een koor sluit zich bij Willy aan. Ah, Kerstmis in Italia. Eindelijk wat echt Italiaans pathos. Meesterlijk.
Op kant 2 toont Woodhouse aan dat hij zijn accordeon zelfs als een kerkorgel kan laten klinken. En dat klinkt eigenlijk best goed. I Pescatori de Perle wordt door Waber en Caron gezongen.. Een compositie van Bizet. Was dat een Italiaan denk ik dan.. Een echte Italiaanse sfeer heb ik nog niet ontdekt.
In Carnaval de Venice kun je met veel fantasie in de snare-drums een centenbakje horen. Lijkt me onhandig, met zo'n groot draaiorgel op een bootje door Venetië varen en dan je geld verdienen.
Ik denk dat Woodhouse normaalgesproken beter thuis was in het Duitse werk.. Daarom is hier ook het Chiantilied aanwezig, Italianen en Duitsers, dat gaat ook prima samen om een afgezaagde cabaret-grap te maken. Auf die Sonne, Auf die Regen, Auf die Liebe, tralalalala. Jaaaa de Chiantiii. Caron bewijst hier dat hij toch wel kan zingen.
O Sole Mio, zat ook al bij Alice Pemen in een van haar medleys, meen ik.. Dat had zij ook wel gewild, op kosten van de baas Europa door. Alleen zo'n Hammond is wat zwaar. Ze had accordeon moeten spelen. Kon ze vast wel.
Willy Alberti duikt nog een keer op in Alla Fine Della Strade. Een grappig nummer omdat erg duidelijk te horen is waar Hazes zijn kunstjes leerde. Waarschijnlijk was dat nummer van Alberti op kant 1 a-typisch. Dit is een echte schlager.. Hij zingt iets over centi, centi, vieni, vienii, lalala.
Gelukkig is er ook nu weer een aardig slot met La Montanera.. Het Westlandse koor mocht de plaat openen.. En nu dus ook sluiten. Best indrukwekkend. Ze zingen zo luid dat het bijna a capella wordt. Ik wou dat ik zo kon zingen. Het moet ook mooi zijn om zo'n machtig koor te dirigeren. Het zijn overigens duidelijk meisjes. Het was geen eufemisme..
Nu ligt hier ook nog een Woodhouse lp waar hij een reisje langs de rijn maakt. De plaat is meer van hetzelfde (verrassend) maar net iets beter, al zijn de Willy's er dan niet bij.. De instrumentale werkjes hebben namelijk nu wel een fijne kermis-melancholie.
Nabeschouwing dan.. Woodhouse heette eigenlijk Holshuysen, zat ik niet ver naast. Hij verdient meer respect dan ik 'm hier gaf want hij won op zijn 7e het WK accordeonspelen! Hoe deed hij dat? Hij speelde de Turkse Mars van Mozart.. Met de accordeon op zijn rug! Ook schreef hij Koffie, Koffie, Lekker Bakkie Koffie..
Het is zonde dat de man net voor de aanslagen van 11 september stierf. Ik vermoed in hem een groot complot-denker.. Lees dit interview maar 'ns. Daarin suggereert hij dat alle nummers van de Beatles door Nederlanders zijn geschreven!

2 Comments:

Blogger Manic Inventor said...

ludo, dit wordt te gortig :-)

6:49 p.m.  
Anonymous Anoniem said...

Ludo,

Is dit echt serieus? Als je verstand zou hebben van bepaalde zaken, zouden hier zeker andere dingen staan.

Ga iets echts doen, in plaats van iemand te vervelen en te beledigen.

5:42 p.m.  

Een reactie posten

<< Home