De Week (van 21-03-06)
*Soulseek Galore!
Jawel, weer een wagonlading nieuwe muziek. Waaronder Corinne Bailey Rae, die gelukkig zo sympathiek is om het jazzlabeltje wat hippe mensen graag op haar muziek plakken te ontkennen. Niks jazz het is "gewoon" lichtvoetige exotische meisjespop à la Nelly Furtado. Ok, misschien wat saaier dan Furtado, maar toch aangenaam.
Verder, met lood in de schoenen, een eerste begin in de exploratie van de nieuwe Motorpsycho. Een dubbelalbum.. Ai ai. En dan ook nog een terug naar de oude stijl, hmm. We zullen zien.
2 platen die u kunt laten liggen: de nieuwe van Adam Green en The Delays. Respectievelijk een matige grap en een totaal gebrek aan goede melodieën.
*The Eagles - Hotel California
Kant A van de LP is kennelijk door de muizen aangevroten en vals geworden. Heb ik me maar tot kant B beperkt. Niet echt enerverend, maar het is me nu wel duidelijk waarom the Eagles zo populair zijn. Het is heel kundige midden van de weg-pop met zelfs een mespuntje Hall & Oates. Het lekkerst vond ik zelf Pretty Maids All In A Row met een dubbele gitaarpartij en een aardige solo, maar ja, misschien waren de muizen de ware kenners.
*Kate Bush - Aerial
"Ons Ma" was jarig, een goede gelegenheid om het verrassend goedkope Aerial aan te bieden. Zou het album geflopt zijn? Zou niet terecht zijn want cd 1 Sea of Honey behaalt een uitstekende score van 6/7, enkel Joanni is een wat zwakker nummer. Aan cd 2, Sky of Honey, was ik op mp3 nooit toegekomen. Dat deel blijkt nu ook redelijk overbodig. Het tempo zakt dramatisch in, tot er eindeloos neuzelende pianoliedjes overblijven. Wel is het genieten van een smakelijk Pastorius basgeluid. Jammer dat de liedjes geen Hejira kwaliteit bezitten.
*Les Triplettes de Belleville
*The Three Burials Of Melquiades Estrada
*Transamerica
*11:14
Van Belleville had ik me wat heel wat meer voorgesteld. Een kunstzinnige Franse tekenfilm over wielrennen, klinkt toch interessant. Echt veel wielrennen zit er helaas niet in. In de opmaat wil een jongetje wielrenner worden en als dat is gelukt wordt hij tijdens de Tour ontvoerd door maffiosi.De rest van de film probeert zijn oma samen met haar moddervette hond hem uit de klauwen van dit goksyndicaat te bevrijden. De animatie is origineel, de muziek en de geluidseffecten zijn perfect verzorgd, alleen het plotje is gammel, heeft geen melancholie en verveelt.
In Three Burials speelt, tot mijn verrassing, Barry Pepper een hoofdrol, naast regisseur Tommy Lee Jones. Het draait allemaal om een door Pepper doodgeschoten Mexicaanse illegaal, gespeeld door Julio Cedillo, tevens vriend van oude cowboy Jones. Die als wraak op dit alles Pepper ontvoert, waarop er een tocht door de grensstreek volgt naar het dorp van Estrada. Als dat te vinden is.. Het is allemaal wel onderhoudend, maar toch ontbreekt er eigenlijk wat chemie tussen de 2 spelers, het gevalletje Stockholmsyndroom aan het end, is dan ook niet echt geloofwaardig.
En zo was het oerdegelijke en integere Transamerica eigenlijk de beste film van de week. Compleet voorspelbare roadmovie over een transseksuele man (Felicity Hoffman) met de auto op weg naar zijn laatste operatie. (inclusief Mrs. Doubtfire toiletstop "grap".) Complicatie: hij heeft zijn zoon bij zich, die op 2 niveaus -man,vader van niks weet. Volgen enkele niet onaardige verwikkelingen met o.a. de familie, waar ma niet bepaald staat te juichen om de aanstaande operatie. Uiteindelijk komt... "alles" goed!
Of was 11:14 toch nog iets beter? Net gekeken, wat onhandig is voor dit weblog. Aardig gegoochel met samenkomende verhaallijnen. Verrassend tot het eind.
Jawel, weer een wagonlading nieuwe muziek. Waaronder Corinne Bailey Rae, die gelukkig zo sympathiek is om het jazzlabeltje wat hippe mensen graag op haar muziek plakken te ontkennen. Niks jazz het is "gewoon" lichtvoetige exotische meisjespop à la Nelly Furtado. Ok, misschien wat saaier dan Furtado, maar toch aangenaam.
Verder, met lood in de schoenen, een eerste begin in de exploratie van de nieuwe Motorpsycho. Een dubbelalbum.. Ai ai. En dan ook nog een terug naar de oude stijl, hmm. We zullen zien.
2 platen die u kunt laten liggen: de nieuwe van Adam Green en The Delays. Respectievelijk een matige grap en een totaal gebrek aan goede melodieën.
*The Eagles - Hotel California
Kant A van de LP is kennelijk door de muizen aangevroten en vals geworden. Heb ik me maar tot kant B beperkt. Niet echt enerverend, maar het is me nu wel duidelijk waarom the Eagles zo populair zijn. Het is heel kundige midden van de weg-pop met zelfs een mespuntje Hall & Oates. Het lekkerst vond ik zelf Pretty Maids All In A Row met een dubbele gitaarpartij en een aardige solo, maar ja, misschien waren de muizen de ware kenners.
*Kate Bush - Aerial
"Ons Ma" was jarig, een goede gelegenheid om het verrassend goedkope Aerial aan te bieden. Zou het album geflopt zijn? Zou niet terecht zijn want cd 1 Sea of Honey behaalt een uitstekende score van 6/7, enkel Joanni is een wat zwakker nummer. Aan cd 2, Sky of Honey, was ik op mp3 nooit toegekomen. Dat deel blijkt nu ook redelijk overbodig. Het tempo zakt dramatisch in, tot er eindeloos neuzelende pianoliedjes overblijven. Wel is het genieten van een smakelijk Pastorius basgeluid. Jammer dat de liedjes geen Hejira kwaliteit bezitten.
*Les Triplettes de Belleville
*The Three Burials Of Melquiades Estrada
*Transamerica
*11:14
Van Belleville had ik me wat heel wat meer voorgesteld. Een kunstzinnige Franse tekenfilm over wielrennen, klinkt toch interessant. Echt veel wielrennen zit er helaas niet in. In de opmaat wil een jongetje wielrenner worden en als dat is gelukt wordt hij tijdens de Tour ontvoerd door maffiosi.De rest van de film probeert zijn oma samen met haar moddervette hond hem uit de klauwen van dit goksyndicaat te bevrijden. De animatie is origineel, de muziek en de geluidseffecten zijn perfect verzorgd, alleen het plotje is gammel, heeft geen melancholie en verveelt.
In Three Burials speelt, tot mijn verrassing, Barry Pepper een hoofdrol, naast regisseur Tommy Lee Jones. Het draait allemaal om een door Pepper doodgeschoten Mexicaanse illegaal, gespeeld door Julio Cedillo, tevens vriend van oude cowboy Jones. Die als wraak op dit alles Pepper ontvoert, waarop er een tocht door de grensstreek volgt naar het dorp van Estrada. Als dat te vinden is.. Het is allemaal wel onderhoudend, maar toch ontbreekt er eigenlijk wat chemie tussen de 2 spelers, het gevalletje Stockholmsyndroom aan het end, is dan ook niet echt geloofwaardig.
En zo was het oerdegelijke en integere Transamerica eigenlijk de beste film van de week. Compleet voorspelbare roadmovie over een transseksuele man (Felicity Hoffman) met de auto op weg naar zijn laatste operatie. (inclusief Mrs. Doubtfire toiletstop "grap".) Complicatie: hij heeft zijn zoon bij zich, die op 2 niveaus -man,vader van niks weet. Volgen enkele niet onaardige verwikkelingen met o.a. de familie, waar ma niet bepaald staat te juichen om de aanstaande operatie. Uiteindelijk komt... "alles" goed!
Of was 11:14 toch nog iets beter? Net gekeken, wat onhandig is voor dit weblog. Aardig gegoochel met samenkomende verhaallijnen. Verrassend tot het eind.
posted by Ludo at 3/21/2006
2 Comments:
re: Les Triplettes. Het plotje is idd gammel maar ik vond het een genot om naar te kijken hoor. En de melancholie zit 'm in de grotestadsanonimiteit van New York, de hol-ogige blikken van de 'acteurs' en de vergane glorie van de Triplettes. Maar zo voel ik het nou eenmaal :-) Die muzikale act met o.a. een stofzuiger vond ik geweldig.
die kuiten :)
en inderdaad in en in trieste blikken.
de film had (wat mij betreft) veel meer rust en tijd moeten nemen om de juiste sfeer neer te zetten.
Een reactie posten
<< Home