De Top 10 van..31 januari 1997

1.Paparazzi - Xyzibit
2.I Finally Found Someone - Barbara Streisand en Bryan Adams
3.Aï cha - Khaled
4.Don't Speak - No Doubt
5.All By Mijself - Celine Dion
6.2 Become 1 - Spice Girls
7.Don't Cry For Me Argentina - Madonna
8.Mary Goes Wild - Grooveyard
9.Questa Al Cosi - Zucherro Forniciari
10.Novocaine For The Soul - Eels

Megahit: Charly Lownoise, Mental Theo - Party
(volledige lijst in authentieke spelling)

Ziedaar, de nieuwe vorm. Het werd kerstvakantie en daarna had ik er kennelijk een paar weken genoeg van. Uiteindelijk valt de lengte van de pauze nog wel mee. "Daar zijn we weer!" staat er in koeienletters. Er wordt ook gesproken van 10 nieuwe binnenkomers, maar dat klopt natuurlijk niet. De nummers 4 en 6 waren er in de top 25 ook al.
Het is weer een amusant gevarieerd lijstje. Tussen de ruige hiphop en respectabele indierock staan eurodance nummers en pathetische ballades.
Een van de bewijzen dat oma mij teveel gouden vijfjes toestopte is het feit dat ik soms (misschien maar 1 keer) singles kocht op basis van het plaatje en een halve luisterbeurt in de winkel. "Dit klinkt wel geinig". Hop, meenemen.. En weer 10 gulden verdwenen. Achteraf gezien was dat zo slecht nog niet, maar toen had ik er eerst spijt van. Ik had in mijn favoriete blaadje, het hitlijstenfoldertje, een advertentie gezien voor "de nieuwe single van eels". Er stond een interessant plaatje bij van een creepy kat met hele grote ogen. Dus naar de winkel, even geluisterd, en meegenomen. Thuis ontdekte ik dat de versie die op de single stond de "lp version" was. Ja, inderdaad je hoort wat nostalgisch gekraak. Ik zou me er nu nooit aan kunnen ergeren, maar toen vond ik het echt afzetterij. Hoe durfden ze! Het duurde nog een paar weken (misschien maanden) tot mijn liefde voor eels echt ontbloeide.
Ik zou best iets over het nummer van Zuccherro willen zeggen, maar wat ik ook probeer.. Ik kan het niet vinden. De titel zal wel weer 5 spelfouten bevatten. En Wikipedia noemt het nummer ook niet in het rijtje officiële singles. Vreemd. Misschien dat het nummer eigenlijk Cosi Celeste heet, maar dat zou dan toch wel een hele rare kronkel zijn.
Dan maar 'n wat dansen in de Grooveyard op hun (eigenlijk zijn) nummer Mary Goes Wild. Titel en artiestennaam zeggen me niets, maar de melodie des te meer. Het is een van die klassieke trance (house?) melodieën die iedereen eigenlijk wel kent. Tadatititida, tadatamdadada.. Een ringtone-melodie. Achter Grooveyard gaat ene Jeroen Verheij schuil. Geen kleine naam in de wereld van de dance. Mary Goes Wild was zijn tweede grote succes, na een single getiteld Watch Me Now. Mary Go Wild stond ook op de soundtrack van dé Nederlandse film die zich door deze house/gabber periode liet inspireren: Alles Naar De Klote!
Misschien klinkt de melodie van het nummer me wel zo bekend in de oren omdat het recent nog opnieuw verscheen, in een remix van Ron van den Beuken. Die al eerder heel veel succes boekte met Clokx, inderdaad een remix van Coldplay.
All By Myself is, tsja, vreselijk. Celine Dion is echt geen slechte zangeres, maar in dit nummer probeert ze de ware souldiva's naar de kroon te steken. Dat is toch wel wat te ambitieus. Misschien is het allemaal vooringenomenheid, maar als Dion's stem kraakt klinkt het ineens nep. Het nummer heeft ook een erg vreemd arrangement, met compleet uit de toon vallende tussenstukken. Om maar niet te spreken van die jammerlijke fade-out van een halve minuut aan het eind.
Er ligt een eenvoudig bruggetje van Dion naar Khaled. Aicha werd, toch 'n beetje jammer, niet door Khaled geschreven, maar door Jean-Jaques Goldman. Ik had nooit van de man gehoord, maar hij schijnt een van de allerpopulairste Franse zangers te zijn. Bijna zo groot als Johnny Hallyday, zegt Wikipedia. Met wie hij ook samenwerkte. Hoe dan ook.. Terug naar de brug. Goldman schreef inderdaad ook nummers voor Celine Dion, in haar Franse tijd.
Hee, daar zingt Khaled "je n'existe pas". Dat heb ik Souad Massi ook wel 'ns op vergelijkbare wijze horen zingen. Misschien een klein eerbetoon aan haar landgenoot. Het is jammer dat de begeleiding, in de originele versie die ik hier heb opstaan wat teveel plastic is. Met een echt warme productie, die trilt van de hitte in de Maghreb zou het echt een wereldnummer wezen. Blijft overeind dat de vocalen van Cheb Khaled fenomenaal zijn.
Het duurde nog maar 'n ruim weekje voordat ik 12 zou worden en mijn rockistische vriend had uitgebreid aangekondigd dat hij voor mij een cd-single ging kopen. Misschien wel nog diezelfde dag (van aanschaf) zat ik met hem en zijn moeder op de gang te wachten tot keyboardles zou beginnen. Hij vroeg me welke liedjes ik op dat moment mooi vond, dus ik zei de halve lijst van deze week, waarop hij bij het noemen van Xzibit's Paparazzi zo'n enorme knipoog naar zijn moeder gaf dat mijn cadeautje in elk geval geen verrassing meer was. Dat zouden meer mensen moeten doen, want ik heb altijd de neiging om teleurgesteld te zijn met geschenken. Een van mijn slechte eigenschappen. Maar aangezien ik nu toch al wist wat ik zou krijgen, kon ik mooi blijdschap toneelspelen. En het is natuurlijk ook een goede single!
Paparazzi.. Hm, wanneer overleed Princess Di eigenlijk? Aha, in augustus van hetzelfde jaar. Daar kon Xzibit zich dus niet door laten hebben inspireren. (Maar wel een associatie die me bij dit nummer al snel te binnen schiet)
Xzibit heeft het zelf over 1996 als het begin van een nieuwe era. Echt veel hits, behalve deze, heeft de man hier in Nederland toch niet gehad. Toch worden zijn platen meestal wel goud (of meer) in Amerika. Xzibit is dus een goed voorbeeld van iemand die zijn eigen niche uitstekend bestrijkt, zonder de steun van radio of tv. Nou ja, op tv is hij natuurlijk wel als de presentator van Pimp My Ride, wat hem erg goed afgaat. Ik zou bijna zeggen verbazingwekkend goed, omdat veel rappers niet al te beste praters zijn.
Paparazzi is een eenvoudig nummer dat nog steeds prima klinkt. De melancholische sample was waarschijnlijk voor mij het "selling point". Omdat Xzibit's raps me eigenlijk wat een wat te harde, agressieve flow hebben. Niettemin heb ik 't nummer door de jaren heen zo vaak gehoord dat ik 't inmiddels wel mee kan rappen! De cleane versie dan.. Want dat was de vaker gedraaide a-kant. Op de b-side worden rappers niggaz. Grappig hoe de toevoeging van vele scheldwoorden ineens overbodig aanvoelt. Alsof het nummer geen punch had in de schone versie.
Klik.