vrijdag, augustus 04, 2006

De Top 10 van..10 februari 1997

1.I Believe I Can Fly - R. Kelly
2.Hit M High - The Monsters Of Space Jam
3.Don't Speak - No Doubt
4.Little Wonder - David Bowie
5.Freed From Desire - Gala
6.Party - Charly Lownoise en Mental Theo
7.I Miss You - Björk
8.Paparazzi - Xyzibit
9.Don't Let Go - En Vogue
10.Big City Nights - Daft Punk


Tip: Apollo 44 - Ain't No Dub
(volledige lijst in authentieke spelling)


Het eerste wat opvalt aan dit lijstje is dat het mijn verjaardag vergeet. Verbijsterend. De lijst is (kennelijk) gemaakt op 10 februari en nergens staat een taart of wat dan ook..!
De laatste loodjes van het hele project zijn sowieso wat chaotisch. Zo is, voor het eerst, de tip van vorige week niet in de lijst binnengekomen. Echt logisch.. Nu was de tip ook niet om over naar huis te schrijven. (Dat liedje om BNN aan een omroep-status te helpen) Toen Bart de Graaff nog bij Veronica zat, en ik 7 was, dacht ik trouwens heel lang dat die arme jongen een soort muppet was, met touwtjes.. Pijnlijk. Mijn moeder vond het maar niks dat ik daarnaar keek. Veel te grof. Alsof bij de Mega Top 50 niet allerlei schunnigheden voorbij kwamen. Gijs Staverman op bezoek in een striptent..
Big City Nights is een nummer van Daft Punk dat niet bestaat. Toch zullen de meeste muziekliefhebbers, met een een voorliefde voor dance of clips, wel weten welk nummer ik hier bedoelde. Da Funk. De titelverwarring is logisch want in de videoclip wordt het nummer ook echt zo gepresenteerd. Daft Punk is een uitstekende videoclip-band. De clips laten de nummers echt boven zichzelf uitstijgen. Zo ook hier. Toch mooi dat Daft Punk op de een of andere andere manier het vertrouwen kreeg om zulke artistieke, op 't eerste gezicht commercieel onhandige clips uit te mogen brengen. (Het budget zal ook niet al te laag geweest zijn.. Alhoewel, misschien was de man in het pak gewoon een van de Daft Punk jongens zelf, dat is dan al 1 besparing..)
Da Funk krijgt door de zielige hondenclip een melancholische laag, die het uit zichzelf bij zijn lang zal ze leven niet heeft. Die arme eenzame hond.. Met zijn ghettoblaster en zijn manke poot. Die een boek getiteld "Big City Nights" koopt. Als u 't vergeten bent, gaat dat zien. De video is van de hand van Spike Jonze en hij heeft een werkje van "korte film"-achtige allure gecreëerd.
Geheel iets anders.. En Vogue. Een voorloper van Destiny's Child. Van een vergelijkbare grootte in de jaren '90.. Nou ja, als het een wedstrijd was wint Destiny's Child met gemak op verkoopcijfers.. En Vogue heeft echter een andere troef: 7 "Video Music Awards".. Van MTV. De meeste awards ooit gewonnen door een "damesgroep". Lekker belangrijk. Don't Let Go was En Vogue's grootste hit in deze contreien.. Op het Engelse gedeelte van Wikipedia wordt het nummer nauwelijks genoemd. In Amerika zijn ze eerder bekend van een samenwerking met Salt 'n Pepa. En Vogue's meest verkochte album stamt alweer uit '92 en heet Funky Divas. Dat vind ik wel meevallen als ik Don't Let Go luister. Het is juist opvallend dat de drums zo mak, zonder pit, zo unfunky door het nummer sjokken. Het is een live/"echt" drumgeluid.. Iets wat in deze eeuw waarschijnlijk niet zo snel voor een r&b groep zou worden ingezet. Liever wat opzwepende Timbaland-beats.
En wat doet I Miss You ineens in de lijst!? Is die van Homogenic? Neen.. Stamt van Post. Op de achterkant van de lijst lees ik "Coole clip: I Miss You". Hm, net als Daft Punk heeft Björk vele bijzondere clips laten maken.. Maar deze herinner ik me niet. Eens zoeken. Oh ja, de semi-tekenfilm! Grappig hoe zo'n bizar tekenfilmpje als dit, voor Björk toch nog een redelijk conventionele clip is. (Anders was ik 'm toch niet vergeten?) En dat terwijl Björk waarschijnlijk voor de eerste en enige keer met roodgeverfd haar is te zien. Het staat net zo cartoonesk als de rest van de clip.. Precies de bedoeling, natuurlijk. Het lijkt wel Ren & Stimpy.. Oh, dezelfde tekenaar..Haha. Check die pantoffels!
Het zou zonde zijn om het allerlaatste "CL & MT" liedje niet te vermelden. Het laatste liedje dat de lijst haalt, bedoel ik.. Maar, de "terugslag" is al een paar weken geleden ingezet. Het verzadigingspunt is ver overschreden. Party brengt vanzelfsprekend niets nieuws. Al de knotsgekke cartoongeluidjes sluiten dit keer wel mee aan op het vorige nummer. Yeah yeah, pump that party! Hey everybody, see you on a party! In de bestandsnaam van deze mp3 lees ik "Klf".. Wie weet was het een KLF cover. Zou me niks verbazen.
Don't Speak is na een weekje afwezigheid "gewoon" weer teruggekeerd. Nu voor het eerst in de top 3.. Echt een hit die (net als in deze lijst) heel lang hoog in de lijst verkeerde. (Tot het nummer heel, heel vervelend werd)
Ik zei vorige week al dat ik waarschijnlijk verliefd was.. En dat klopt natuurlijk. Sterker nog, het was inmiddels "aan" met dat meisje waar ik 't weken terug aan de hand van dat Cypress Hill nummer nog over had. Helaas spraken we uit verlegenheid (of pure onwil?) nooit met elkaar.. (Echt waar) Maar ik ben wel 'n keer met 'r naar de bios geweest. Inderdaad, naar het Looney Tunes/Michael Jordan verhikel Space Jam. Wat prompt mijn favoriete film werd, dat spreekt vanzelf. Nu zou ik eerder op Bill Murray letten, maar toen heb ik 'm niet gezien. De soundtrack viel ook in de smaak. Vol opzwepende urban deuntjes. (Daarover volgende week) En natuurlijk een zoete ballade van R. "Wooh" Kelly. Die zelf ook wel van tienermeisjes hield.. (Zie foto) Maar niet zó jong, hoop ik voor 'm.
Ik spoedde mij naar de winkel om I Believe I Can Fly aan te schaffen. Want zo voelde ik me tenslotte ook. Ze hadden 'm zelfs in een superdeluxe uitgave, waarin de single in een "echte" verpakking zat. (En niet in zo'n goedkoop kartonnetje) Op de voorkant kijken Bugs Bunny, Michael Jordan en R. Kelly "ons" nogal streng aan. Niet echt toepasselijk, want dit is geen agressieve bounce track. Meteen begint namelijk het Motown Romance Orchestra een zoete melodie te spelen.. En hoor ik daar het instrument met de ingebouwde, ingehouden snik? Jep, een fagot. Het mooiste is natuurlijk het massale gospelkoor, dat in de videoclip zo overtuigend door R. Kelly himself werd gedirigeerd. Volgens mij had ie speciaal daarvoor zelfs een kek, wijs brilletje opgezet.
Jammer dat op de karaoke-versie, want die is inderdaad aanwezig, het gospelkoor óók geschrapt is. Wat voor oen heeft dat nou bedacht.. Hoe kunnen we nou een goede R. Kelly imitatie geven als we niet wat hulp krijgen van The Luv Club Choir..
Space Jam als film werd door de critici gekraakt, maar de soundtrack werd wél goed onthaald en verkocht massaal. Sterker, I Believe I Can Fly is eigenlijk het hoogtepunt in de carrière van Kelly. Terecht, want het nummer heeft een mooie klassieke melodie en is prima opgebouwd.
Interessant is, als we even terugdenken aan En Vogue, waar de drums "echt" waren.. (En niet echt aangenaam) Hier juist een heel eenvoudige electronische beat het nummer begeleidt. En dat werkt eigenlijk ook maar zozo. De beatgeluiden zijn zo simpel dat het niet gedateerd klinkt, maar een groot orkest (en koor) combineren met deze iele drummachine.. Gospelkoor: Hmmmmmmm. (Fly High, Hiiiigh!)
Klik.