De Top 25 van..17 juni 1997

1.Niet Veur Spek en Bonen - Skik
2.Novocaine for the Soul - Eels
3.Popular - Nada Surf
4.Unpleasant Man - Eels
5.Stalemate - Nada Surf
6.Fire, Water, Burn - Bloodhound Gang
7.Rags to Rags - Eels
8.Geen Slaap tot Osdorp - Osdorp Posse
9.Tattva - Kula Shaker
10.Paranoid Android - Radiohead
11.The Distance - Cake
12.Op Fietsen - Skik (nieuwe titel: Het mag wel zo)
13.Freaks - Live
14.Hush - Kula Shaker
15.Little Arithmetics - Deus
16.Nancy Boy - Placebo
17.Faith - Lim Bizzkit
18.Loser - Beck
19.Hedonism - Skunk Anansie
20.Susan's House - Eels
21.Deutschland Is Get A Die - Atari Teenage Riot
22.Swallowed - Bush
23.Sharks - Tracy Bonham
24.I Will Survive - Cake
25.The Beuatifal People - Marilijn Manson

Tip van de week Hannnson - Mmmbop
(volledige lijst in authentieke spelling)

Ineens weet ik niet meer hoe ik ook alweer aan zo'n stukje over de Top 25 begon. Komt zeker omdat dit de laatste is. U ziet het al, de alternatieve rock heeft definitief zijn/haar intrede in mijn leven gedaan. Maar, zoals ik vast al eerder zei, gedurende het jaar dat ik de lijstjes maakte stonden er ook al meer "alternatieve" nummers in, dan ik vooraf had verwacht.
Het zou mooi zijn als 17 juni de dinsdag na Pinkpop was. Helaas. Het is (vreemd genoeg) wel een dinsdag, maar het festival vond al plaats op 17,18 en 19 mei. Ik probeer me te herinneren hoe ik erop kwam om Pinkpop te kijken. En waar/wanneer keek ik 't dan? Ik meen dat ik Osdorp Posse bij mijn oma heb gezien.. Misschien dat we daar op Pinkstermaandag heengingen. Of zonden ze toen ook op zondag op tv al wat uit? Dat zal toch niet. Ik weet zeker dat ik Beck bij mijn Sepultura-vriend heb gekeken. Hij had had alles opgenomen. Iets wat ik het jaar daarop ook zou doen. Hij zal me het festival wel hebben aangeraden, neem ik aan.
Na Pinkpop had ík dan weer een andere vriend aangestoken met mijn enthousiasme. En togen wij voor het eerst naar een wat obscure alternatieve cd-winkel.. Weg met de Free Record Shop! In de donkere alto-winkel kochten we de debuutplaten van Eels (ik) en Nada Surf (hij). De 2 revelaties van het festival. En voor mij het eerste album wat ik ooit kocht. (Daarvoor dus alleen peperdure singles) Nadat Pinkpop voorbij was gingen we met groep 8 op kamp. Ik had mijn nieuwe favoriete album op een cassettebandje gezet.. En herinner me dat ik het over de aanwezige stereo aan wat meisjes liet horen.. Die 't te droevig voor woorden vonden. De muziek dan.. Op een ander moment zat ik met een of andere gast buiten muziek te luisteren, waarna hij me de truc leerde (of wijsmaakte) dat als je je oortelefoontjes op de palm van je hand legt, het geluid versterkt wordt door de minuscule haartjes op je hand. Het leek te kloppen.. Maar het klinkt toch een beetje als een broodje Aap verhaal..
Terug naar de lijst.. Van de acts die hier aanwezig zijn stonden alleen de Bloodhound Gang, Skunk Anansie en Radiohead níet op het programma.
Marilyn Manson was er wel.. Zijn eerste en enige keer, als ik het goed heb opgezocht. In 1997 was hij nog niet zo heel bekend, denk ik.. Want een paar later zou hij toch in plaats van Beck de afsluiter zijn geweest. (Denk maar aan Rammstein, die dat ook waren) Nu stond Beck met zijn verrekijker naar het publiek te turen en cool te wezen.
Als je 12 bent maakt Marilyn Manson nog echt indruk. Automutilatie! Gaaf! Vond de eerder genoemde vriend, die dit concert ook op de video had staan. Ik vond 't maar niks. Er was trouwens nog een gruwel-act aanwezig.. Een of ander creepy circus, eigenlijk meer iets voor Lowlands. Daar was bijvoorbeeld een gast bij die hoorntjes had laten implanteren. En die dingen, gemaakt van een of andere bizarre plantaardige substantie, zouden dóór blijven groeien. Dat vond ik nou wél fascinerend..
"Lim Bizzkit" was in 1997 nog een onbekende band. Zo onbekend dat ze op zondag tussen de middag het Noordpodium mochten openen. Fred Durst heeft zich later een ietwat vriendelijker imago aangemeten. In 1997 zat hij namelijk onder de tattoos, die er later waarschijnlijk ook nog wel waren, maar nooit zo duidelijk meer in beeld verschenen. Was hij niet zelf tatoeëerder? In elk geval speelden ze hun foute hitje Faith. (Van George Michael) Na afloop van de korte impressie op tv, meldde Jan Douwe Kroeske doodleuk dat je NU naar de platenmaatschappij van de jongens kom bellen, om een gratis (!) cassettebandje (!!) aan te vragen. Met nummers van hun nieuwe album. Altijd spijt dat ik 't niet gedaan heb
Cake is zo'n bandje dat ogenschijnlijk al jaren in de underground verkeerd, maar toch massa's platen verkoopt. 1996/1997 waren de beste jaren, waarin ze hun grootste hit scoorden met The Distance. Om dat nummer ontstond nog een pijnlijk hilarisch conflict. Greg Brown, bandlid en schrijver van het nummer was het zo zat dat fans altijd maar zijn bandleider John McCrea "credit" gaven voor het nummer.. Dat hij opstapte. Niet te geloven. (Het zal echt wel anders zijn gegaan, maar zo vertelt Wikipedia het) Brown begon toen zijn eigen bandje, wat natuurlijk nooit enig succes haalde. Grappig genoeg begon de terugslag voor Cake toen ze in deze nieuwe eeuw overstapte naar major Columbia. Waarom toen pas? De band had natuurlijk getekend moeten worden na het doorbraak-album Fashion Nuggets. (Waarop de 2 nummers van deze week staan) Ach ja, zo gaat het waarschijnlijk altijd.
De cover van I Will Survive kan me gestolen worden. Hoe je dat nummer ook speelt, het blijft niks. The Distance is echter verrassend leuk. Veel leuker dan al die Fun Lovin' Criminals hits, waar de band toch wel enige gelijkenis mee vertoond. The Distance heeft een lekker opzwepend refreintje, terwijl McCrae maar door blijft lullen.
Oh, Cake komt deze herfst met een live-plaat. Heb je suggesties welke nummers erop moeten? Mail ze. (Echt waar)
Kula Shaker kwam een tijdje terug al heel even in de lijst voor, maar nu zijn ze er helemaal. Kan ik eindelijk mijn collectie KS maxi-singles tevoorschijn halen. Of had ik een paar weken terug al genoeg over dit bandje gezegd? Ze schijnen in de studio te zitten, voor een nieuw album. Nadat Milss (typisch spelfoutje) inzag dat al zijn nieuwe projecten tot mislukken gedoemd waren. Ik ben benieuwd, want debuut-album K blijft een meesterlijk werkje vol lekker zeurderige psychedelische rock. Kula Shaker had niet eens een Fatboy Slim remix nodig om hele goede opzwepende Indiarock te maken.
Zou er voor of na Osdorp Posse ooit nog een act zijn geweest die in 1 Pinkpop weekend 2 keer mocht optreden? Beetje vreemd toch. Ze haalden alles uit de kast. Bombastische intro's, dansers.. Het beste was echter om het publiek te zien. Éen grote moshpit. Pinkpop leek in die jaren ook wel wilder en drukker dan tegenwoordig. Je kunt van alles zeggen over de OP, bijvoorbeeld dat ze niet kunnen rappen, maar ze hebben (of misschien toch hadden) wel de juiste attitude. Ze stonden daar in elk geval hun lekker agressieve deuntjes met een fijne dosis zelfvertrouwen te spelen. 1997.. Dat is ver voor Nu Metal en de Posse bracht het al. (Al waren ze vast niet de eersten)
I'm a Quarterback! Van alle bands in deze lijst is Nada Surf waarschijnlijk op dit moment nog het meest relevant. Ik bedoel, hun huidige albums hebben weliswaar niets meer te maken met de hitsingle Popular. Dat maakt ze niet minder goed.. Popular is het zoveelste "sprechgesang" liedje in de lijst. De beste zal verder onbesproken blijven. (Susan's House)
Tsjonge, wat is Popular toch onverwoestbaar. De dynamiek (het crescendo, volgens Wikipedia "Kinison-style") blijft meesterlijk. Every boy! Every boy in the whole world could be yours, if you'll just listen to my guide: the teenage guide to popularity! (Hey is dat een verwijzing naar.. Juist)
Ook nog even snel naar Stalemate luisteren, al was het maar om te checken of er iets van de recente (The Weight Is A Gift) koers van de band in doorklinkt. Hmm. Het lijkt even die kant op te gaan, maar in het refreintje gaat de distortion toch nadrukkelijk aan. Bovendien zijn de drums te lomp. Tegenvaller.
Het zou mooi zijn geweest als Eels met Novocaine For The Soul op 1 had gestaan. Eels was toch de ware ontdekking van het festival. Plus dat ik die single uit verveling al maanden eerder had gekocht. Toch een mooie ronde cirkel. Maar nee, Skik op 1. Dat is verrassend. Zeker met dat nummer. Op Fietse is een klassieker, een van de vrolijkste en leukste Nederlandse hits nummers ooit. Nie Veur Spek en Bonen zegt me echter niks.. Eens luisteren. Poing poing! Dat country-instrumentje. Hoe heet het ook alweer? Alsof er een kangoeroe langskomt. Ja, dit is alweer een vrolijk nummer. Niet gek dat Lohues een paar platen later van de weeromstuit maar blues ging maken. Mar dit is nie veur spek en bonen, dizze keer is't eerns! Poing poing. Fijn voel goed nummer. Muzikaal en tekstueel niet zo geniaal als Op Fietse. (Dat had een mondharmonica en een mandoline, helpt altijd) Maar ach het mag wel zo.
"Volgende week MORE" schreeuwt de lijst op de achtergrond. Niet dus. Het was tenslotte al midden juni.. Bijna grote vakantie. Bijna naar de middelbare school. Ook al kocht ik in die zomer een dure stereo-toren, muziek raakte wat op de achtergrond. Tot '99. (Beck op de voorkant van OOR) Alleen geen lijstjes meer om over te schrijven. Tijd voor een andere serie op dit weblog. (Ooit)
Klik.