Oma's Platenkast: Elf Provinciën

Ik had eigenlijk bedacht enkel "reguliere" albums en (dus) geen compilaties in deze serie te bespreken. Dat gaat dit keer niet lukken, want ik heb er hier een aan mijn fiets hangen. Bovendien komt er ook nog een "best of" langs, maar dat is dan in elk geval van 1 artiest.
Ik dacht dat dit een solo lp van Corry (van de Rekels) was, maar dan zou het album wel een rare titel hebben: "Wilma, Els, Anja, Corrina en de Riwi's". Dat zijn allemaal zangeressen uit de "stal" van Pierre Kartner en het label de Elf Provinciën. De man bezocht waarschijnlijk talloze kermissen op zoek naar leuke meissies waar ie eens fijn zangeresjes van kon kneden. Het logo van het label laat inderdaad nog een gat zien waar Flevoland verrees. Sinds wanneer bestaat Flevoland eigenlijk? De slogan van het label is "gespecialiseerd in geluid(!) sinds 1952..
Corry (uit Breda!) is de vrouw die de kar moet trekken. Waarschijnlijk de enige grote naam. Haar naam is vetgedrukt op de voorkant (een andere dan hier afgebeeld, ja) en het is vermoed ik ook haar stralende gezicht die de hoes siert. Zouden ze dit platinablond haar noemen? Best mogelijk.. Wat een wenkbrauwen, wat een vrouw..! Op de achterkant zie ik dat dit soort compilaties wel vaker op het label verschenen.. Zo heet er eentje "Wilma, Anja, Anita, Conny, Debby, Ria!".. Maar is dat Wilma dan die daar opstaat? Lijkt eerder een soort Heintje.. Een jongetje van 11 in een vreemd hesje met enorm grote oren. Wilma is ook degene die deze compilatie mag openen met Voor Het Slapen Gaan. Vooraf gok ik dat ze voor het slapen gaat bidt, we zullen 'ns horen. (Het rondje midden op de zwarte LP is trouwens rood-wit-blauw, wat stiekem best stoer staat!)
Ik verwacht ook orgeltjes.. Kom maar op. Hola, die plaat is zacht opgenomen. Wow, een prima klinkend orkestje. Mammie, ik ben alleeen, waar ging jij heen? Snif, tranen in mijn ogen. 's Avonds gaf je mij een zoen. Voor het slapen gaan, maar dat was toeehhn. Drums! Lange orgeltonen.. Mammie, kom bij me weer. Ik heb je nodig. (Ik ben toch klein!) Wat een schatje die Wilma. Wie zal me anders leren hoe ik groot moet worden, net als jij? (En wie stopt me onder?) Soms ben ik bang van wind en onweer. Maar jij bent dan niet bij mij. Wilma is dus werkelijk een Heintje. En wat een goed nummer, een cover denk ik.. De credits worden gedeeld door Scott & Maguire en Kartner die de Nederlandse tekst schreef. (Vermoed ik) Maar waar is moeder toch heen? Dood, neem ik aan.. Nee, nu hoopt ze dat haar moeder terugkomt en ze bedoeld vast geen reïncarnatie. Oef, Wilma's piepstemmetje begint pijn aan mijn oren te doen. En als Mama heen is, waar is pa dan? Zat zeker in het café. Mama, was jij vroeger ook zo klein? Ik wil net als jij ooit eens mama zijn. Superieure track, het was geen bluf, dit is werkelijk goed geluid. Mogelijk de beste schlager (of smartlap) uit de hele reeks.
Grappig, daar is Corry en die heeft ineens een boerinnenstem. Veel te grof vergeleken met kleine Wilma. Spanje het land van de zon.. Het was in een café in Barcelooona, ik was meteen verliefd toen ik 'm zag. De duffe begeleidingstrack (door de Rekels) doet denken aan die maffe neppe drums waar het Duo Onbekend mee werkte. Liefde op het strand. Rita Hovink behandelde deze thematiek veel beter. Dat was met humor, de roddels bij de slager enzo, weet u nog wel. Wel heerlijk zijn, wat ik dan maar Arabische, stembuigingen noem. Ik herinner me dat er een Marokkaanse André Hazes rondloopt. En dat is zo vreemd nog niet! Spanje het land van de zon, waar ik zo lekker met jou.. in 't water zwemmen kon!
Els Wennink voelde zich te goed om zonder achternaam door het leven te gaan. (Zoals alle andere zangeresjes) Alweer een liedje over smoeder. Superieure baslijn, klinkt vol, diep en psychedelisch sixties. De percussieklingels mogen er ook wezen. Er klinkt een zingende zaag. Els is een Vlaamse. Of toch niet? Hmm. Mamma maak om mij geen zorgen, voor de dag van morgen. (Wat een zin) Maar ik ben niet meer klein. Wow, een gospel "oeehh" koortje op de achtergrond, een superfijne snare-roffel.. En de drums gaan los.. Voor 3 seconden, jammer, had die funkbeat nou volgehouden. Mamaaa als de bruidsklokken luiden.. Sentimentele viool. Zul je dan niet huilen? Tuurlijk wel, dat doen moeders. Je weet, ik blijf je kleine meid. En dan gaat een collega van Cor Steyn los op de Hammond. Ik neem alle negatieve gedachten die ik ooit had over P. Kartner terug. Weg met die Johnny Hoes, Kartner is de man.
Hoera, weer een strandnummer.. Dat van Cadzand. Daar liep een Don Juan, bruinverbrand. Wat was je mieters! zingt Anja. Haar hoofd slaat op hol, als een ballon. Hij keek naar haar.. Wat was ie toch mieters. (Ze blijft 't maar herhalen) Ze vergeet nooit meer de dag dat deze man naar haar keek. (En dat was alles) Nu zit ze binnen, door het raam naar de regen te kijken. En zit ze slechts een eenzame fietser (!) die haastig snel (hmm) de hoek omslaat. Respect voor deze Anja trouwens, want de songcredits vermelden dat ze zelf de muziek schreef. Niet gek, het schiet alle kanten op, maar de swingende klezmer gedeelten zijn verrassend (en leuk) Of nou ja klezmer.. Weet ik veel. Leuke blazers en ook een honkytonk-piano.
Het nummer van Corina is geschreven door A. Verkooyen.. Die naam heb ik eerder gezien.. Waar? Even opgezocht.. Inderdaad hij maakte deel uit en schreef de nummers voor het Duo Onbekend. Zo'n rrrrr-oepie-ta surf-gitaar. Klinkt als het Wil De Bras combo. Corina is trouwens de eerste waardeloze stem.. Beetje Limburgs brr. Waarschijnlijk was ze alleen maar mooi. Geef me je vlug je hand, doe niet zo ongalant! (Voortaan ben je van mij!)
Tot slot van kant A, een bandje.. De Riwi's. Iets veranderen aan het geluid doet dat niet. Het is tijd voor een pauze, die Riwi's krijgen nog wel een herkansing op Kant B.
Die kant is symmetrisch.. Of a-symmetrisch. Want nu gaat Wilma over papa zingen. Maar pas aan het slot. Alle artiesten komen nog 'n keer langs.. Corry en haar Rekels spelen een cover van Dans Le Soleil Et Dans Le Vent, nu Ik Zie De Zon geheten. Mooie mondharmonica-solo meteen tijdens het intro. Nu klinkt Corry ineens heel lieflijk en trillerig. Ik zie de zon weer door mijn raam, ik hoor je stem, jij roept mijn naam. De drums shufflen met een minieme country-touch. Ik moet aan de film The Searchers denken die ik laatst zag. Even cheesy.. Corry zocht (!) op alle straten naar haar lief. Jammer dat ze zich niet aan een Frans couplet waagt.. Jep, Corry doet 't beter op deze kant.
Ik sla een paar nummers over, waarmee we bij de herkansing voor de Riwi's aankomen. 'T is mijn hart. Ah, dat swingt. Het is mijn hart dat om je zeurt, het is mijn hart dat om je treurt! Olijk orgelmelodietje.. Als een heel slecht bandje in een Kaurismäki film. Geweldig die kartonnen drums. Wat mijn verstand ook moge zeggen, ik houd van jou.
Maar toch, de heldin van deze LP is natuurlijk Wilma. En het slot is dus voor haar. Benieuwd of Papa ook weg is en ze in een weeshuis is belandt. (Waar strenge nonnetjes de scepter zwaaien)
Identiek intro.. Weer het orkest en die fluiten.. Elke artiest heeft 1 soort nummer. Oh mijn pa-paaa (nadruk op de 2e lettergreep) wat zorg je altijd goed voor mij! Sjongejonge, niet gek dat feministen een paar jaar later in opstand kwamen.. Oh mijn papa die ik vertrouwen kan. Jij bent het liefst (!) want jij bent toch.. mijn vader! Oooh, mijn papa, jij troost me als ik huilen ga. Jij zorgt voor mij. Wat is dit voor omkering van de gebruikelijke werkelijkheid. Dat heeft die Kartner met vilein genoegen geschreven. Nee, het Mama-nummer was veel beter.. En zieliger. Ik liet het aan mijn eigen mama horen, die onmiddellijk begon te snotteren. Ai! De hoge lange uithaal aan het eind is magnifiek.. Ik hoop dat die lieve Wilma niet aan de drugs is geraakt en niet als een elk kinderster in de goot is belandt. Helaas, Wikipedia vertelt het bekende verhaal.. Ze werd schaamteloos geëxploiteerd door Karner en kornuiten en ze belandde in een kindertehuis! Ze wordt ook nog gearresteerd wegens inbraak.. In '94 haalt ze de kranten nog een keer omdat.. Haar huis afbrandt! Alstublieft.