zondag, november 12, 2006

Oma's Platenkast: I've Got a Tiger by the Tail

Buck Owens. Klinkt als een legendarische naam, al zou ik de man niet aan een nummer kunnen koppelen. Ik heb wel het gevoel dat ik 'm ergens op een soundtrack ben tegengekomen, misschien kan ik er later nog achterkomen welke. Als het al zo was.. The Ballad of High Noon was in elk geval iemand anders. (Tex Ritter)
Nu ik Buck op deze hoes van dichtbij zie, is ie toch niet zo oud als ik eerst dacht.. Vijftig, misschien zelfs wel veertig. En zeker geen zestig of nog ouder! Hij heeft een pijp in de hand en een cowboyhoed op.. Dat wordt country. Dacht ik al wel, bij die naam. Hij staat voor een hek waarachter het grote langwerpige hoofd van een (zoals altijd) droef kijkend paard is te zien. En dan heet de plaat I've Got A Tiger By The Tail! Daar had ik wel een grappiger voorkantje bij geweten. De eerste single die ik ooit zelf kocht was trouwens een nummer van Sophie B. Hawkins, waar zij ook met paard en pijp (als vrouw, jaren 90 kon het) opstond. Er zit overigens nog een interessant klein stickertje op deze hoes: Discobar Backstar. Discobar (spreek uit "discobaar") is een echt Belgisch woord.. Misschien dat de familie het lp'tje ooit op een rommelmarkt op de kop tikte. (Een discobar verkoopt toch geen platen?) (Hey DJ mag ik die plaat kopen? De muziek stopt. Alsjeblief, dat is dan 10 gulden) Op de achterkant staat weer eens 'n catalogus.. Waaronder symfonieën van Dvorak, die ik toevallig net beluisterde.
Ok, daar gaan we. De titelsong.. I've got a tiger by the tail. It's plain to see.. Haha, oei wat een Yankee accent.. Hij verteld dat hij gewicht begint te verliezen en bleek (turnin' mighty pale) gaat zien. (Is het een eufemisme voor een soa?) Nee, het is vast een liefdesliedje.. Geweldig die a capella opmaat naar het refrein. Lekker scherp. Jochei, een gitaarsolo. Hij moet elke avond werken voor zijn vriendin. (In bed?) Het nummer is om in en vloek en een zucht. Snel door met nog meer problemen.. Trouble and Me.. Weer die klik-klak percussie. Daar is dat paard dus voor. Officer we're just passing through town, looking for something we never found. Ha, fijn een steelguitarsolo dit keer. Veel te kort. De stem van Buck blijft niet echt hangen. Hij is geen Jim Reeves, geen crooner met een bijzondere stem. Dit is toch meer feestmuziek. (Ondanks de droeve teksten)
Let the sad times roll.. Put a quarter in the jukebox.. And let it plaaay. That same sad song that's been playing all daay. "Meej" dat ik zeg dat het geen Reeves is, lijkt dit er toch wat op.. En Buck maar knauwen, poor the red wine! Jammer dat hij vocaal niet wordt bijgestaan door een zangeres.
Wham Bam thank you m'am.. Huhuh lacht Buck zelf. I'll be on my way.. I am just too young to get married you see.. Ondeugende jongen die Buck.. Wham Bam en wegwezen. Kan zo in een Coen bros film, en dan gezongen door zo'n oenige boerenkinkel in vale kleren. (Tim Blake Nelson, ofzo) Ondanks de foute tekst een zeer vermakelijk nummer, wat zich moeiteloos in mijn hoofd heeft genesteld.
Dit is ook een mooie: If you fall out of love with me, don't let me know! Ik heb liever dat je liegt. Dit nummer zou door een van die ouderwetsche Nederlandse schlager-dames in d'r moerstaal kunnen worden gezongen. Kom ik nogmaals terug op de samenzang, er is dan wel geen zangeresje, Buck dubbelt zijn eigen vocalen wel aardig. (Tenminste ik neem aan dat hij het is) Toch zijn de harmonieën niet echt uitdagend. Het had echt nog wat pakkender gekund.
Als het meisje niet meer op Buck is gebeurt natuurlijk het volgende. Wel een beetje pijnlijke thematiek voor een stoere volwassen kerel, trouwens. Ik bedoel, Fallin' For You klinkt meer als een tienerpophitje. I was standin' on the corner, I knew I was a goner.. (Toen hij haar zag) Mijn beweringen worden weer gelogenstraft: leuke samenzang, in het beste refrein van deze plaatkant. Thunder started crashing and the lightning started flashing. En hop, alweer een gitaarsolo. Elk van de 6 nummers op kant A heeft een solo op een snaarinstrument, na 45% van de speeltijd.. I was almost paralyzed, when I looked into your eyes.
Had ik al gezegd dat de meeste nummers maar zo'n 2 minuten duren? Soms zelfs minder. 12 nummers in ongeveer een half uur.
Gonna let the good times roooooll. Beetje dansen met zijn nieuwe meissie.. De plaat wordt per nummer leuker.. She ain't never gonna leave no more. (Weet je dat zeker Buck?)
Oh violen, hadden we die al gehoord? Niet zo duidelijk als in the Band Keeps Playin' On.. Zie je het meisje gaat er alweer vandoor. (Eigenlijk net als Buck zelf, hij mag niet klagen) She walked in with me, but left with someone else.. My world stopped but the band keeps playin' on. En dan spelen ze ook nog "hun liedje". Een echte cowboy toont emoties, my teardrops hit the floor. Wat een droefenis.
We waren nog niet in Mexico geweest. Wie weet nu met Streets of Lerado. Klinkt als een stoffig dorpje. Misschien nog wat instrumenten die nog niet waren langsgekomen? Een "diepzinnige" akoestisch tokkelende gitaar.. As I walked out in Lerado one day.. Hij ziet een cowboy gerold in wit linnen.. Huh? De Witte Cowboy uit die VPRO animatie? Hij zong in het intro al laag als Jim Reeves, maar nu bromt Buck als een opera-bas.. Bizar. Dying todaaay, had ie aan gospelkoor over moeten laten. Overigens valt het met de Spaanse sfeer wel mee. So beat the drum slowly.. Oh die cowboy is dood! Hij ligt in 't wit op een draagbaar.. Juist. Hij zingt zo laag omdat hij in een geest is verandert.. En overdenkt zijn zonden. I'm shot in the chest and I'm dying today!
Er volgt weer 'ns een "ze verlaat me" nummer.. Dat ken ik nou wel. Ter afwisseling gelukkig nog een instrumentaal werkje. Ook nog even opletten bij het laatste nummer "Memphis" van de legende Chuck Berry. De drummer waagt zich, met tegenzin, aan een wat hardere partij op de snare drum. Nou, het is geen Wham Bam.. De vocalen van Buck missen het rock-vuur.
Dat geeft niks. Het zou me niets verbazen als dit de beste plaat uit deze reeks blijkt te zijn. Lullige country, maar zeer aanstekelijk.
De man is dit jaar overleden, in zijn slaap kreeg hij een hartaanval.. Die avond had hij nog een optreden in zijn eigen club gedaan. Hij was 76.